Βαρύς και άρρωστος καιρός ο ουρανός μολύβι
Μες στις σιωπές του καθενός μαύρο κοιμάται φίδι
Στην Πειραιώς πικρός καφές, στην Πατησίων φτώχεια
Δεν ανασαίνουν οι ζωές με συνταγές και ξόρκια

Μα ποιά, ποιά Παναγιά εφημερεύει
Και ποιά, ποιά αγκαλιά σε ποια ψυχή
Όπου κοιτάξω κάποιος μου ληστεύει τη ζωή
Κι αν δεν φωνάξω τα όνειρά μου θα λεηλατεί
Μα ποιά, ποιά Παναγιά εφημερεύει
Και ποιά, ποιά όνειρά μου περπατά

Βαρύς και άρρωστος καιρός, βαθύς και άδειος χρόνος
Κι ένας παράδεισος σβηστός και κόλαση συγχρόνως
Ήρωες ρώτα να σου πουν, μια ακριβή αλήθεια
Πως όσοι δεν αντισταθούν θα τους ρουφήξει η νύχτα