Ανάγκη να σε πάρω εγώ
Που έτσι σε παρατήσανε
Μονάχο κι έρμο κι ορφανό
Παιδάκι μου πωσ σε πονώ

Το ρούχο το μεταξωτό
Μεσ στο ποτάμι το ‘ριξα
Φτωχά κουρέλια σου φορώ
Παιδάκι μου πωσ σ' αγαπώ

Δρόμο σε πήγα δρόμο μακρινό
Νυχτόμερα βαδίζοντασ
Πείνασα και ματώθηκα
Μα να σ' αφήσω δεν μπορώ

Σε μαύρεσ μέρεσ και σκληρέσ
Πλένω σε και βαφτίζω σε
Μεσ στο κατάψυχρο νερό
Μην κλαισ και μου πικραίνεσαι