ฉันเกิดในภูเขาไฟของบรรพบุรุษของฉัน
ที่ปะทุครั้งสุดท้ายเมื่อห้าสิบปีก่อน
การไล่ล่าและฆ่า นั่นทำให้พวกเขาตื่นเต้น
ต่อมาพวกเขาบอกว่ามันเป็นเพียงเรื่องของทุน
ลูกหลานยังคงยิงและเดินขบวน
และเรียนรู้ที่จะระบายความโกรธกับผู้ก่อกวน
(?) โบสถ์ ตะโกนว่า: "ยิวออกไป!"
แล้วโยนระเบิดโมโลตอฟใส่บ้านดอกทานตะวัน
ใช่ ใต้ผิวหนังมีความโกรธเดือดพล่าน
รายงานถูกทำลายและประชาชนถูกโกหก
ห่วงขาด ไส้ชนวนพุ่งสูง
ทันใดนั้นก็มีชาวต่างชาติตายอีกไม่กี่คน
ทันใดนั้นก็มีการยิงหน้าธรรมศาลา
และพวกขวาจัดชนะการเลือกตั้ง
นี่คือประเพณีของความเงียบและความรุนแรง
เมื่อไหร่เราจะดึงหนามออกจากเนื้อเสียที?

เมื่อพาดหัวข่าวทำให้เรากลับไปสู่ยุคกลาง
กองทัพของผู้กระทำผิดคนเดียวแข่งขันกันยิง
และไม่มีหน้ากากอนามัยเหลือในชั้นวาง
แล้วปล่อยตัวเองให้ล้มลง เต้นบนภูเขาไฟ
เต้นบนภูเขาไฟ
เต้น

ความแออัดในรถไฟแน่นขึ้น แน่นขึ้น แน่นขึ้นทุกวัน
คนจรจัดใหม่ ถามฉันหาสตางค์
ฉันบอกว่าไม่มี และไม่ได้โกหกด้วย
เขาเดินจากไป เขาจะตายในความสกปรก
ฉันลากตัวเองไปที่สำนักงาน
เปิด MacBook จ้องที่ภาพพื้นหลัง
ของนกสวยงามและเขตร้อน
ที่ไม่มีอีกแล้ว มีเพียงการจำลอง
ทั่วโลกมีเพียงสามคนที่มี
สำหรับอีกสิบพันล้านคนต้องพอใจกับโฮโลแกรม
พ่อแม่อยู่ไกล หมู่บ้านที่เราเคยหนีจากความเบื่อ
วันนี้กลายเป็นเขตปลอดภัยที่มีโดรนไฮเทคป้องกัน
นี่คือยุคยี่สิบ ปฏิวัติ กีดกัน
แต่เต้นอย่างสวยงามบนภูเขาไฟ
รอคอยที่จะเสียสมดุล
พิงบาร์ แม่รัสเซียในลำคอ
ไม่ แต่ไม่มีอะไรดับไฟนี้ได้
เมื่อหินลาวาที่เดือดพล่านสงบลง
ที่นี่จะกลายเป็นประเทศที่แตกต่าง

เมื่อพาดหัวข่าวทำให้เรากลับไปสู่ยุคกลาง
กองทัพของผู้กระทำผิดคนเดียวแข่งขันกันยิง
และไม่มีหน้ากากอนามัยเหลือในชั้นวาง
แล้วปล่อยตัวเองให้ล้มลง เต้นบนภูเขาไฟ
(แล้วเต้นบนภูเขาไฟ)
แล้วเต้นบนภูเขาไฟ
(แล้วเต้นบนภูเขาไฟ)
เต้น

เต้น

เต้น

เต้น

VIEW ORIGINAL LYRICS