ฉัน ในถนนของฉัน ในทุกบ้าน
รอยแผลเป็นอยู่บนใบหน้า
ฉันนับจำนวนคนตายทุกฤดูกาล และผลลัพธ์นั้นน่ารังเกียจ
ฉันคงจะดีกว่านี้
ถ้าฉันละทิ้งความฝันและมีชีวิตที่มั่นคง
ฉันรักพวกเขาเหมือนครอบครัวของฉัน
ฉันถึงกับยกพวกเขาขึ้นบนแท่นบูชา
ถ้าคุณเป็นเพื่อนของฉัน อย่าทิ้งเรือ
แม้ว่าเราจะล่ม
ปกป้องหลังของฉันเพราะฉันมีชีวิตที่เสี่ยง
พวกเรา สัญญากันว่าจะมีชีวิต
โอ้ แต่ชีวิตนั้นโศกเศร้า (โศกเศร้า)
ตอนอายุสิบปี ฉันเห็นทุกอย่างเป็นสีดำ
ฉันค้นหาแสงสว่าง
ฉันขโมย ฉันขายยา
ฉันนำกลับบ้านเพื่อเติมเต็มช้อน
ไม่มีใครให้ฉัน มีแต่คนเอาไป
มีเพียงพระเจ้าของฉันที่สามารถชี้ทางให้ฉันได้
วันนี้ฉันเปลี่ยนชีวิตของฉัน
ฉันร้องเพลงความทุกข์ยากเป็นบทเพลงสวด

ฉันทำได้แค่นั้น
ฉันทำได้แค่นั้น (โอ้)
ฉันทำได้แค่นั้น
ไม่มีใครให้ฉัน มีแต่คนเอาไป

ฉันจำปีเหล่านั้นได้
ฉันสาปแช่งการเกิดของฉัน ฉันฝันที่จะเขียนตำนานของฉัน
ฉันเห็นพี่ชายของฉันสูญเสียพ่อของเขา
ทั้งที่เขาไม่เคยรู้สึกถึงการมีอยู่ของพ่อ
ในคุก มันโหดร้าย
แม่ของฉันสูญเสียลูกสาว นั่นไม่ใช่ของขวัญ
ตั้งแต่นั้นมาฉันเดินในทะเลทรายที่แห้งแล้ง
เพื่อแลกกับน้ำสักหน่อย ฉันยอมแลก
มันเป็นความฝัน หรือฉันฝันว่าทุกวันของฉันจะสดใส
มันเป็นความฝันที่ฉันฝันว่าจะเปล่งประกายเมื่อฉันตื่น
มันไม่ใช่ฉัน มันเพื่อคนของฉัน
ที่ร้องเสียงแห่งความทุกข์
ในสวนเอเดน ฉันมีคนใกล้ชิดมากมายที่อยู่ข้างบน
ฉันฝันที่จะบินขึ้น
แม้ว่าฉันจะถูกตัดปีกทั้งสองข้าง
ถ้าฉันทำไม่ได้ มันเป็นความผิดของฉัน
ฉันยังมีรอยฟกช้ำ
ครั้งที่ฉันเห็นรูปถ่าย
เราต้องการหนีจากปัญหา ความเข้าใจผิด
เหมือนว่ามันง่าย เหมือนว่าเรามีทางเลือก
ตอนแรกฉันต้องการวีซ่า ฉันหวังว่าจะเปลี่ยนทิวทัศน์
ตอนนี้ที่เราอยู่ที่นี่ เรามีอะไร?
การเสียสละทั้งหมดนี้เพื่ออะไร?
ฉันไม่เห็นพ่อแม่ของฉันอีกแล้ว
พวกเขาทำทุกอย่างเพื่อฉัน
มีคนบอกฉันว่า "อายูบ ปกป้องตัวเอง"
ฉันยังคงยืนตรงเสมอ
ฉันไม่ใช่คนรับใช้ของใคร
เพราะในใจของแม่ฉัน ฉันเป็นราชา
ฉันต้องทำให้สิทธิของฉันได้รับการเคารพ
แต่ตอนนี้ทุกคนรังแกฉันตั้งแต่ฉันออกจากบับดูคาลา
เพื่อปักธงของฉันที่มาร์เซย์
ดนตรี ฉันทำได้แค่นั้น
ฉันทำได้แค่นั้น (โอ้)
ฉันทำได้แค่นั้น
ไม่มีใครให้ฉัน มีแต่คนเอาไป

ฉันทำได้แค่นั้น
ฉันทำได้แค่นั้น
ฉันทำได้แค่นั้น
ไม่มีใครให้ฉัน มีแต่คนเอาไป
ฉันทำได้แค่นั้น
ฉันทำได้แค่นั้น
ไม่มีใครให้ฉัน มีแต่คนเอาไป

VIEW ORIGINAL LYRICS