ฉันจำได้
มันคือเธอ
ที่บอกว่าจะอยู่ตรงนี้เสมอ
ในความฝันของฉัน
เราสองคน
มีเวลา 10 วินาทีก่อนที่ทุกอย่างจะพังทลาย
เธอโกหก
เธอไม่อยู่แล้ว
เทคนิควูดูเมื่อเธอเรียกชื่อฉัน
เธอลำบาก
ฉันเห็น
เธอใส่รูปฉันเมื่อเธอยิงธนู
เราทิ้งกัน
และมันสายเกินไป
เราต้องใช้ชีวิตในสิ่งที่นรก
ทุกอย่างปิดหมดถ้าเธอคิดจะเคาะทำเลย
ฉันปิดหน้าต่างเธอจะต้องใช้ก้อนอิฐเพื่อเข้า
บนหัวใจของเธอมีรอยช้ำ ฉันจำไม่ได้แล้ว
มันยังคงเป็นฉันที่มองเธอในสายฝน
มันไม่เหมือนตอนเริ่มต้น
ดูทุกอย่างที่ฉันใส่เข้าไป
ทุกครั้งที่ฉันสูบบุหรี่ฉันรู้สึกว่าหัวใจฉันสะอาดขึ้น

มันจริงที่ฉันไม่รู้ตัว
แม้ฉันจะเห็นเธอทุกที่ฉันยังคงอยู่คนเดียว
คำพูดไม่ลบทุกอย่าง
ฉันยอมรับมัน
ฉันไม่อยากเห็นเธอจากไปแต่ฉันชอบมัน

ฉันไม่รู้ตัว
แม้ฉันจะเห็นเธอทุกที่ฉันยังคงอยู่คนเดียว
คำพูดไม่ลบทุกอย่าง
ฉันยอมรับมัน
ฉันไม่อยากเห็นเธอจากไปแต่ฉันชอบมัน

ฉันเดินมานานแล้ว
ตาของฉันเริ่มเป็นสีเทาและขาของฉันไม่ไหวแล้ว
ถ้าฉันนอนลงฉันจะตาย
ไปเถอะฉันต้องขึ้นไป
ยังมีทางยาว
เร็วๆ นี้ฉันจะมาถึงใกล้บ้านเรา
ฉันแค่จินตนาการ
เธออยู่คนเดียวกับภาพลวงตาของฉัน
เธอคิดว่าฉันตายแล้วหรือเปล่า
หรือว่าฉันจำเธอไม่ได้
เมื่อฉันเห็นเธอฉันจะบอกว่าฉันรักเธอ
ว่าฉันต้องข้ามทะเลสาบน้ำแข็ง
ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉันมาถึงที่นี่ได้อย่างไร
บางทีฉันอาจจะหลับและไม่ตื่น
ความทรงจำจะกลับมาเมื่อเธออยู่ที่นี่

เธอทิ้งฉัน
มันสายเกินไป
ฉันจะเป็นแค่หุ่นเชิดจนกว่าจะเป็นของเธอ
แต่ทำไมฉันถึงรักเธอมาก หัวใจฉันแตกสลายเธอโต้กลับ
ฉันจะไม่หันหลังกลับ ในตาฉันมีแค่เธอ
เธอเห็นฉันเมื่อฉันล้ม
แต่เธอเป็นคนลบฉัน
ฉันทำทุกอย่างเพื่อพาเธอไป
แต่เธอไม่ทิ้งร่องรอยใดๆ
เธอรู้ไหมว่าฉันไม่ได้นอน
ฉันรู้ว่าเธอไม่เจ็บอีกแล้ว
ฉันเห็นในตาเธอ แต่
ตาของฉันกลายเป็นสีดำมากขึ้น

มันจริงที่ฉันไม่รู้ตัว
แม้ฉันจะเห็นเธอทุกที่ฉันยังคงอยู่คนเดียว
คำพูดไม่ลบทุกอย่างและฉันยอมรับมัน
เธอไม่อยากเห็นฉันจากไปแต่เธอชอบมัน
ฉันเป็นผี
เธอเข้ามาในหัวใจฉันและทำการปล้น
ฉันต้องการกองทัพเพื่ออยู่ได้นาน
ฉันเดินเป็นเดือนในภูเขา

VIEW ORIGINAL LYRICS