ไฟนี้ที่เรามีอยู่ข้างใน
จะไม่พาเราไปไกลเกินไป
ฉันนับถึงสิบไม่เป็น
เธอยิงเพื่อฆ่าโดยไม่รู้สึกผิด
เมื่อเธอเป็นคนเดียวที่ยืนอยู่
จากเถ้าถ่านฉันจะขอร้อง
กัดริมฝีปากที่รัก ก่อนจะยิง

ความร้อนนี้อาจทำลายเราได้
เพราะการแบ่งแยก
ฉันทำงานครึ่งๆ กลางๆ ไม่ได้
แค่ต้องก้าวถอยหลังหนึ่งก้าว

ไฟนี้ที่เรามีอยู่ข้างใน
จะไม่พาเราไปไกลเกินไป
ฤดูร้อนได้กลายเป็นนิรันดร์
ฉันเห็นว่าเราไม่รู้จักหยุดทันเวลา
เมื่อดวงอาทิตย์เริ่มลับฟ้า
และความรักเริ่มจางหาย
หวังว่ามันจะคุ้มค่าที่จะตายเพราะความกระหาย

ความร้อนนี้อาจทำลายเราได้
เพราะการแบ่งแยก
ฉันทำงานครึ่งๆ กลางๆ ไม่ได้
แค่ต้องก้าวถอยหลังหนึ่งก้าว

เธอรู้ดีว่าจะโจมตีอย่างไร
การตัดที่สะอาดมาก
เหลือสิ่งที่ต้องช่วยเหลือน้อยมาก
แค่ต้องก้าวถอยหลังหนึ่งก้าว

ความร้อนนี้อาจทำลายเราได้
เพราะการแบ่งแยก
ฉันทำงานครึ่งๆ กลางๆ ไม่ได้
แค่ต้องก้าวถอยหลังหนึ่งก้าว

เธอรู้ดีว่าจะโจมตีอย่างไร
การตัดที่สะอาดมาก
เหลือสิ่งที่ต้องช่วยเหลือน้อยมาก
แค่ต้องก้าวถอยหลังหนึ่งก้าว

VIEW ORIGINAL LYRICS