มันมืดแล้ว
เมื่อฉันเดินกลับบ้านผ่านถนนในชานเมือง
มีร้านเหล้าอยู่ที่นั่น
ที่แสงยังส่องออกมาบนทางเท้า
ฉันมีเวลาและรู้สึกหนาว จึงเข้าไป

ที่นั่นมีผู้ชายนั่งอยู่ พวกเขามี
ดวงตาสีน้ำตาลและผมสีดำ
และเพลงจากตู้เพลงก็ดังขึ้น
เพลงที่แปลกและเป็นทางใต้
เมื่อพวกเขาเห็นฉัน
มีคนหนึ่งลุกขึ้นและชวนฉันเข้าร่วม

ไวน์กรีกนั้น
เหมือนกับเลือดของโลก
มาเถอะ, จงเทให้ตัวเอง
และเมื่อฉันรู้สึกเศร้า
มันเป็นเพราะ
ฉันยังคงฝันถึงบ้าน
คุณต้องให้อภัย

ไวน์กรีก
และเพลงเก่าที่คุ้นเคย
เทอีกครั้ง
เพราะฉันรู้สึกถึงความคิดถึง
อีกครั้ง, ในเมืองนี้
ฉันจะเป็นแค่คนแปลกหน้าเสมอ, และอยู่คนเดียว

และแล้วพวกเขาก็เล่าให้ฉันฟังเกี่ยวกับเนินเขาสีเขียว, ทะเล และลม
เกี่ยวกับบ้านเก่าและหญิงสาวที่อยู่คนเดียว
และเกี่ยวกับเด็กที่ไม่เคยเห็นพ่อมาก่อน

พวกเขาบอกกันซ้ำๆ
ว่าสักวันจะกลับไป
และเงินที่เก็บไว้พอ
ที่บ้านสำหรับความสุขเล็กๆ
และไม่นานพวกเขาจะไม่นึกถึง
ว่าที่นี่เป็นอย่างไร

ไวน์กรีกนั้น
เหมือนกับเลือดของโลก
มาเถอะ, จงเทให้ตัวเอง
และเมื่อฉันรู้สึกเศร้า
มันเป็นเพราะ
ฉันยังคงฝันถึงบ้าน
คุณต้องให้อภัย

ไวน์กรีก
และเพลงเก่าที่คุ้นเคย
เทอีกครั้ง,
เพราะฉันรู้สึกถึงความคิดถึง
อีกครั้ง, ในเมืองนี้
ฉันจะเป็นแค่คนแปลกหน้าเสมอ, และอยู่คนเดียว

VIEW ORIGINAL LYRICS