ฝนตกไม่หยุดตั้งแต่เธอจากไป
ตั้งแต่นั้นมาฟ้ามืดไม่เลิก
เมฆดำยังคงม้วนเข้ามา
ทุกครั้งที่ฉันคิดว่าฉันอาจจะเห็นแสงแดด
พื้นก็พังลงมาอีกครั้ง
ฉันแทบไม่สามารถลอยตัวได้
ฉันติดอยู่กลางลำธารโดยไม่มีเรือ
และฉันได้ล่องลอยไปไม่รู้มานานแค่ไหน
เพราะมันได้ฝนตกมาสี่สิบวันสี่สิบคืน
ตั้งแต่เธอจากไป

เฮ้, เสียงฝนหยดหยดหยด
สี่ทิศลมพัดเหมือนพายุเฮอริเคน
เพื่อนบอกฉันว่าควรหาที่พักในพายุ
ฉันอยากอยู่ในอ้อมกอดที่อบอุ่นของเธอ
ปลอดภัยและอบอุ่น

สาว, มันนานมากแล้วที่ฉันไม่เห็นแสงแดด
ที่รัก, เธอจะกลับบ้านไหม
เพราะมันได้ฝนตกมาสี่สิบวันสี่สิบคืน
ตั้งแต่เธอจากไป

เอาล่ะ, ฟังฉันสักครู่
ฉันยังคงจ้องออกไปนอกหน้าต่าง
ค้นหาสายรุ้ง
เพื่อบอกว่าพายุจะจบลง
เฮ้, เพราะฉันรู้ว่าฝนจะยังคงตกลงบนกระจก
จนกระทั่งคนที่ฉันรักกลับมา

โอ้, สาว มันนานมากแล้วที่ฉันไม่เห็นแสงแดด
ที่รัก, เธอจะกลับบ้านไหม
เพราะมันได้ฝนตกมาสี่สิบวันสี่สิบคืน
ตั้งแต่เธอจากไป

เฮ้, เสียงฝนหยดหยดหยด
สี่ทิศลมพัดเหมือนพายุเฮอริเคน
เพื่อนบอกฉันว่าควรหาที่พักในพายุ
ฉันอยากอยู่ในอ้อมกอดที่อบอุ่นของเธอ
ปลอดภัยและอบอุ่น

สาว, มันนานมากแล้วที่ฉันไม่เห็นแสงแดด
แต่ที่รัก, เธอจะกลับบ้านไหม
เพราะมันได้ฝนตกมาสี่สิบวันสี่สิบคืน
ตั้งแต่เธอจากไป
ใช่, มันได้ฝนตกมาสี่สิบวันสี่สิบคืน
ตั้งแต่เธอจากไป

VIEW ORIGINAL LYRICS