ตอนเช้าตรู่เมื่อกลับมา
จากร้านขนมปังเพื่อหาขนมปังของฉัน
ฉันเจอมีอา เพื่อนคนหนึ่งที่บอกฉันว่า:
"วันนี้เธอดูสงบสุขกับตัวเองนะ"
แล้วเธอก็พูดถึงโยคะ ไทชิ
ตอนนั้นฉันก็บอกเธอว่า:
"ไม่ ไม่ ไม่ เธอเข้าใจผิดแล้วที่รัก
แค่ฉันปล่อยให้ความต้องการของฉันเติบโตขึ้นนิดหน่อยเท่านั้นเอง"

ฉันปล่อยให้ความต้องการของฉันเติบโตขึ้น
ฉันปล่อยให้ความต้องการของฉันเติบโตขึ้น
ฉันปล่อยให้ความต้องการของฉันเติบโตขึ้น

ฉันตัดมันออกไปนานแล้ว
อย่างตั้งใจ
ฉันคิดว่ามันไม่เหมาะกับฉัน
แต่พวกเขาบอกว่ามัน
ทำให้ดูสะอาดเรียบร้อยขึ้น
รู้ไหม ชีวิตของฉันตอนนี้สนุกกว่าก่อนหน้านี้
และสวยงามกว่าด้วย
ใช่ สนุกกว่าก่อนหน้านี้ตอนนี้
และสวยงามกว่า ตั้งแต่ฉันปล่อยให้ความต้องการของฉันเติบโตขึ้น

ฉันปล่อยให้ความต้องการของฉันเติบโตขึ้น
ฉันปล่อยให้ความต้องการของฉันเติบโตขึ้น
ฉันปล่อยให้ความต้องการของฉันเติบโตขึ้น

โอ้ เธอไม่
ใช่
ใช่
ใช่

เมื่อวานนี้ในบันได
ฉันเจอหญิงชราจากชั้นแรก:
ซาชาผู้ขี้โมโหและแมวหกตัวของเธอ
คนที่ไม่ทักทายฉัน
ขณะที่ฉันเดินผ่านเธอ
ฉันเห็นว่ามีบางอย่างยื่นออกมา
น่าสงสารเธอในความรีบร้อน
ไม่รู้ตัวเลย
ว่ามีบางอย่างห้อยอยู่
ดังนั้นฉัน
ดีเหมือนขนมปัง
ฉันอุทิศตัวเอง ฉันเข้าแทรกแซง:
"คุณผู้หญิง! ได้โปรด ฉันไม่รู้ว่าคุณเห็นหรือเปล่าแต่
คุณผู้หญิงคุณมีไม้กวาด
ติดอยู่ใน..."
เธอไม่ตอบฉันเลย
ไม่สุภาพเลย
สังเกตว่า
จริงๆ แล้วเธอมองฉันแปลกๆ
ตั้งแต่ฉันปล่อยให้ความต้องการของฉันเติบโตขึ้น

ฉันปล่อยให้ความต้องการของฉันเติบโตขึ้น
ฉันปล่อยให้ความต้องการของฉันเติบโตขึ้น
ฉันปล่อยให้ความต้องการของฉันเติบโตขึ้น

VIEW ORIGINAL LYRICS