ฉันยังจำได้ฉันกับมิสพฤศจิกายนฝน
สวยงามและแปลกประหลาด
มักจะมีแนวโน้มที่จะระบายสีออกนอกเส้น
ใช่, คุณไม่เคยตรงเวลา

คุณมักจะดูเก้ๆ กังๆ นิดหน่อย, แปลกๆ
กลับหัวกลับหางและไม่อยู่ที่นี่ทั้งหมด
สิ่งที่ผิดกับฉันและคุณชัดเจนมาก

บางครั้งฉันอยู่ในห้องที่ฉันไม่ควรอยู่
และบ้านกำลังไฟไหม้และไม่มีสัญญาณเตือน
และกำแพงก็กำลังละลายด้วย
แล้วคุณล่ะ?
ฉันไม่เคยเป็นที่โปรดปราน, คิดว่าฉันเห็นทุกอย่างแล้ว
จนกระทั่งฉันได้รับเชิญไปงานบอลคนบ้า
และเพื่อนๆ ของฉันก็มาด้วย
แล้วคุณล่ะ?
ไม่ต้องกังวล, มันเป็นแค่อาการของการเป็นมนุษย์

แกะสัมภาระทั้งหมดของคุณ
ซ่อนไว้ในห้องใต้หลังคา, ที่
คุณหวังว่ามันจะหายไป
ทั้งหมดนี้ดูคุ้นเคยมาก
แต่มันไม่รู้สึกเหมือนบ้าน
มันเป็นแค่อีกสิ่งที่ไม่รู้จัก

คุณมักจะดูเก้ๆ กังๆ นิดหน่อย, แปลกๆ
กลับหัวกลับหางและไม่อยู่ที่นี่ทั้งหมด
แก้ไขสิ่งที่ผิด, มันชัดเจนมาก

บางครั้งฉันอยู่ในห้องที่ฉันไม่ควรอยู่
และบ้านกำลังไฟไหม้และไม่มีสัญญาณเตือน
และกำแพงก็กำลังละลายด้วย
แล้วคุณล่ะ?
ฉันไม่เคยเป็นที่โปรดปราน, คิดว่าฉันเห็นทุกอย่างแล้ว
จนกระทั่งฉันได้รับเชิญไปงานบอลคนบ้า
และเพื่อนๆ ของฉันก็มาด้วย
แล้วคุณล่ะ?
ไม่ต้องกังวล, มันเป็นแค่อาการของการเป็นมนุษย์

เราทุกคนแค่ผ่านไป
ผู้โดยสารบนเรือของคนโง่
เราทุกคนแค่ผ่านไป
ผู้โดยสารบนเรือของคนโง่

บางครั้งฉันอยู่ในห้องที่ฉันไม่ควรอยู่
และบ้านกำลังไฟไหม้และไม่มีสัญญาณเตือน
และกำแพงก็กำลังละลายด้วย
แล้วคุณล่ะ?
ฉันไม่เคยเป็นที่โปรดปราน, คิดว่าฉันเห็นทุกอย่างแล้ว
จนกระทั่งฉันได้รับเชิญไปงานบอลคนบ้า
และเพื่อนๆ ของฉันก็มาด้วย
บนเรือของคนโง่
ไม่ต้องกังวล, มันเป็นแค่อาการ
ของการเป็นมนุษย์

VIEW ORIGINAL LYRICS