ที่นั่นข้างนอกเราสร้างกลุ่ม
ใครที่ตะโกนไม่สามารถคิดได้พร้อมกัน
ฉันไม่เขียนคำขวัญให้เรา
ฉันจะอ้างได้อย่างไรว่าฉันเป็นผู้นำ?
ฉันไม่รู้วิธีแก้ปัญหา มีแต่เพลง
ฉันไม่ได้ฉลาดหรือดีกว่า
ฉันไม่รู้อะไรที่ยังคงให้การยึดเหนี่ยว
ดังนั้นฉันจึงยึดติดกับบทกวี
ฉันไม่ได้คาดหวังว่าจะได้รับการช่วยเหลือจากมัน
ฉันไม่ได้คาดหวังว่ามันจะมีประโยชน์
ฉันรู้แค่ว่าคนเราลืมความกลัวได้
ลืมความกลัวเมื่อเราร้องเพลง

ฉันรู้ว่าเมื่อเราพูดถึงสันติภาพ
เราก็อยู่ในสงครามมานานแล้ว
ฉันรู้เพราะฉันรู้สึกได้
นั่นคือทั้งหมดที่ฉันเหลืออยู่
ฉันไม่มีคำพูด มีแต่น้ำตา
สำหรับคนส่วนใหญ่นั่นไม่มาก
ฉันไม่รู้ว่าจะเชื่อใครได้อีก
ดังนั้นฉันจึงเชื่อในความรู้สึกของฉัน
และฉันรู้ว่าเราทำพลาดไปแล้ว
และแม้แต่ปาฏิหาริย์ตอนนี้
ก็ไม่มีประโยชน์อีกต่อไป
และฉันก็รู้ว่าคนเราลืมความกลัวได้
ลืมความกลัวเมื่อเราร้องเพลง

ดูว่าเราต่อสู้กันบนถนนอย่างไร
และคุณเชื่อว่าสงครามยังไกลอยู่?
ฟังสิ่งที่พวกเขาตะโกน "ลุงของฉัน"
"พี่ชายของคุณ"
ฟังให้ดี แล้วคุณจะรู้
ใครที่โกรธไม่ระวัง
และไม่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นจริง
ใครที่กลัวเริ่มกัด
ใครที่รู้สึกหมดหนทางก็ทำงาน
แต่ความกล้าหมายถึงไม่ใช่ไม่มีความกลัว
ความกล้าหมายถึงแค่กระโดดไปข้างหน้า
และฉันรู้ว่าคนเราลืมความกลัวได้
ลืมความกลัวเมื่อเราร้องเพลง

เพราะฉันกลัวเกี่ยวกับเสรีภาพของฉัน
ฉันกลัวที่จะถามหาความจริง
ฉันกลัวเสรีภาพของฉัน
ฉันกลัวที่จะพูดความจริง
เพราะฉันกลัวที่จะแสดงตัวตนที่แท้จริง
โดยไม่มีผนังและรัศมี
ฉันกลัวว่าจะมีใครอีก
ที่ควรจะเป็นศัตรู
ฉันกลัวที่จะเป็นศัตรู
แต่ความกล้าหมายถึงไม่ใช่ไม่มีความกลัว
ความกล้าหมายถึงแค่กระโดดไปข้างหน้า
และฉันรู้ว่าคนเราลืมความกลัวได้
เมื่อเราร้องเพลง

VIEW ORIGINAL LYRICS