(วู้, วู้)
เราอยู่ที่ไหนกัน?
(วู้, วู้)

ฉันนั่งอยู่ในสตาร์บัคส์ที่ภูเก็ต
เครือข่ายมือถือเร็วกว่าอยู่บ้าน
บางทีการพักร้อนนี้อาจทำให้ฉันได้รู้จักวัฒนธรรมอื่นๆ
ฉันนั่งอยู่ในสตาร์บัคส์ที่ภูเก็ต

ความโหยหาพาฉันไปไกล
ที่ปลายทางมีการเดินทางครั้งใหม่รออยู่เสมอ
ที่เมื่อวานเรายังเป็นคนแรก
วันนี้ฉันเห็นคนอื่นมาถึงแล้ว
ความโหยหาพาฉันไปไกล

และฉันรู้สึกเหมือนอยู่บ้าน
แต่ที่บ้าน ฉันอยากไปไกลๆ
เพราะฉันรู้สึกเหมือนอยู่บ้าน
แต่ที่บ้าน ฉันอยากไป
เราอยู่ที่ไหนกัน?
(วู้, วู้)

ฉันนั่งอยู่ในสตาร์บัคส์ที่ภูเก็ต
ได้รับบริการจากพนักงานเสิร์ฟจากไมนซ์
บางทีนี่อาจเป็นสไตล์สมัยใหม่
วิธีที่เราคว้าดาว
ฉันนั่งอยู่ในสตาร์บัคส์ที่ภูเก็ต (เย้)

ฉันไม่พบการพักผ่อน ไม่มีความสงบ
ประเทศใหม่กลายเป็นเก่าในวันถัดไป
และฉันกำลังมองหาจุดขาวถัดไป
บนแผนที่ที่ยังไม่ถูกค้นพบ
ฉันไม่พบการพักผ่อนและไม่มีความสงบ

และฉันรู้สึกเหมือนอยู่บ้าน
แต่ที่บ้าน ฉันอยากไปไกลๆ
เพราะฉันรู้สึกเหมือนอยู่บ้าน
แต่ที่บ้าน ฉันอยากไป

เพราะฉันวิ่งหนีตัวเองและคิดว่า ถ้าฉันเร็วกว่าความคิด
ฉันจะทิ้งความผิดพลาดไว้ข้างหลัง
แต่แม้จะมีความสามารถในการบิน ฉันก็ยังเป็นนักโทษ
เหมือนนกในกรง
ฉันตกอยู่ในความลำบากกับตัวเอง (เฮ้, เฮ้, เฮ้)
อยู่คนเดียว แต่ตัวเองก็ยังมากเกินไป (เฮ้, เฮ้, เฮ้)
ฉันนั่งอยู่ในสวรรค์แห่งการพักร้อนด้วยอาการแพ้อีโก้ระดับกลาง (เฮ้, เฮ้, เฮ้)

และฉันรู้สึกเหมือนอยู่บ้าน
แต่ที่บ้าน ฉันอยากไปไกลๆ
เพราะฉันรู้สึกเหมือนอยู่บ้าน
แต่ที่บ้าน ฉันอยากไป
เพราะฉันรู้สึกเหมือนอยู่บ้าน
แต่ที่บ้าน ฉันอยากไป

เราอยู่ที่ไหนกัน?
(วู้, วู้)
(วู้)

VIEW ORIGINAL LYRICS