เมื่อวิญญาณที่หลงทางได้พบกัน
บาดเจ็บจากความไม่พอใจ
ในท่าทางของรอยยิ้มเพียงหนึ่ง
ในความปรารถนาของเราที่จะมีชีวิตอยู่
เป็นความลึกลับเก่าแก่ของชีวิต
ถูกเฆี่ยนตีโดยชีวิตประจำวัน
เหนื่อยล้าจากความเศร้ามากมาย
ออกตามหาความสุขใหม่

และเมื่อยามเย็นนี้ตายลง
เมื่อดวงอาทิตย์ค่อยๆ ลับไป
ความทรงจำล่องลอยไปกับสายน้ำ
ผู้โดยสารของแม่น้ำอุรุกวัย
และกีตาร์ที่เป็นนิรันดร์เหมือนจั๊กจั่น
ท่ามกลางดอกไม้ของต้นอิเป้เก่าแก่
ดอกไม้ที่ไม่เคยตายตื่นขึ้น
ในความทรงจำของครั้งแรก

VIEW ORIGINAL LYRICS