ตอนนี้ที่การกอดล่าช้า
ที่ชีวิตทำให้เราขาดครึ่ง
ฉันเห็นตัวเองล้อมรอบด้วยคำโกหก
ลูกบอลที่ถูกยิงด้วยกระสุนหลงทาง

ตอนนี้ที่มาดริดเป็นทะเลทราย
ระเบียงของมันมีน้อยที่จะร้องไห้
บ้านของฉันบ่นว่าเป็นสำนักงาน
และเพื่อนบ้านบอกฉันว่าวันนี้เธอจะกลับมาเต้นรำ

ตั้งตัวนับเป็นศูนย์
ฉันจะเป็นคนแรกที่จูบแผลเป็นของเธอ
อีกคืนหนึ่งหรือไม่ก็ตาม
ฉันรู้แล้วถึงนรกของการอยู่โดยไม่มีเธอ
พวกเขาจะกลับมาเห็นเรายิ้ม
ฉันจะรู้ว่ามียารักษาเมื่อเธออยู่ที่นี่

ตอนนี้ที่การลืมเป็นที่นิยม
ปัจจุบันบังคับให้เราจำ
ฉันพยายามลบข้อผิดพลาดของตัวเอง
เหมือนในรายการยาระงับปวดที่ต้องซื้อ

ตอนนี้ที่หลังจากทุกการแสดงออก
เราซ่อนความกลัวที่จะฝัน
ความรักที่เปลือยเปล่าจากสายจูง
โผล่ผ่านรั้วแห่งเสรีภาพของเรา

และตั้งตัวนับเป็นศูนย์
ฉันจะเป็นคนแรกที่จูบแผลเป็นของเธอ
อีกคืนหนึ่งหรือไม่ก็ตาม
ฉันรู้แล้วถึงนรกของการอยู่โดยไม่มีเธอ
พวกเขาจะกลับมาเห็นเรายิ้ม
ฉันจะรู้ว่ามียารักษาเมื่อเธออยู่ที่นี่

ตั้งตัวนับเป็นศูนย์
ฉันจะเป็นคนแรกที่จูบแผลเป็นของเธอ
อีกคืนหนึ่งหรือไม่ก็ตาม
ฉันรู้แล้วถึงนรกของการอยู่โดยไม่มีเธอ
พวกเขาจะกลับมาเห็นเรายิ้ม
ฉันจะรู้ว่ามียารักษาเมื่อเธออยู่ที่นี่
ฉันจะรู้ว่ามียารักษาเมื่อเธออยู่ที่นี่

VIEW ORIGINAL LYRICS