ขณะที่ฉันนั่งเศร้าอยู่ข้างเธอ
ที่หน้าต่าง ผ่านกระจก
เธอลูบลูกแมวในตักของเธอ
และเรามองดูโลกที่ผ่านไป
เธอพูดคำเหล่านี้กับฉันอย่างนุ่มนวล
และด้วยดวงตาใหม่ที่เปิดกว้าง
เรากดใบหน้าของเรากับกระจก
ขณะที่ฉันนั่งเศร้าอยู่ข้างเธอ

เธอกล่าวว่า "พ่อ แม่ พี่สาว น้องชาย
ลุง ป้า หลานชาย หลานสาว
ทหาร กะลาสี แพทย์ คนงาน
นักแสดง นักวิทยาศาสตร์ ช่างยนต์ พระ
โลกและดวงจันทร์และดวงอาทิตย์และดวงดาว
ดาวเคราะห์และดาวหางที่มีหางสว่างไสว
ทั้งหมดอยู่ที่นั่นตลอดกาลตกลงมา
ตกลงมาอย่างสวยงามและน่าทึ่ง"

แล้วเธอยิ้มและหันมาหาฉัน
และรอให้ฉันตอบ
ผมของเธอตกลงมาที่ไหล่ของเธอ
ขณะที่ฉันนั่งเศร้าอยู่ข้างเธอ

ขณะที่ฉันนั่งเศร้าอยู่ข้างเธอ
ลูกแมวที่เธอส่งมาอย่างอ่อนโยน
ส่งต่อมาให้ฉันและเรากดอีกครั้ง
ใบหน้าที่ไม่แยแสของเรากับกระจก
"นั่นอาจจะดีมาก" ฉันกล่าว
"แต่ดูคนที่ตกลงไปในถนน
ดูเขาทำท่าทางให้เพื่อนบ้านของเขา
ดูเขาถูกเหยียบย่ำใต้เท้าของพวกเขา
การเคลื่อนไหวภายนอกทั้งหมดไม่เชื่อมต่อกับอะไร
เพราะแต่ละคนสนใจเพียงความต้องการทันทีของตนเอง
ดูคนที่ยื่นมือขึ้นจากรางน้ำ
ดูอีกคนที่สะดุดที่ไม่สามารถมองเห็น"

ด้วยมือที่สั่นเทาฉันหันไปหาเธอ
และดันผมออกจากดวงตาของเธอ
ลูกแมวกระโดดกลับไปที่ตักของเธอ
ขณะที่ฉันนั่งเศร้าอยู่ข้างเธอ

แล้วเธอดึงม่านลง
และกล่าวว่า "เมื่อไหร่คุณจะเรียนรู้
ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นที่นั่นนอกกระจก
ไม่ใช่เรื่องของคุณ?
พระเจ้าให้คุณเพียงหนึ่งหัวใจ
คุณไม่ใช่บ้านสำหรับหัวใจของพี่น้องของคุณ

และพระเจ้าไม่สนใจความเมตตาของคุณ
ไม่มากไปกว่าที่เขาสนใจการขาดมันในคนอื่น
เขาไม่สนใจให้คุณนั่ง
ที่หน้าต่างในการตัดสินโลกที่เขาสร้างขึ้น
ขณะที่ความเศร้าสะสมรอบตัวคุณ
น่าเกลียด ไร้ประโยชน์ และเกินจริง"

ที่ซึ่งเธอหันศีรษะไปทางอื่น
น้ำตาใหญ่กระโดดออกจากดวงตาของเธอ
ฉันไม่สามารถเช็ดรอยยิ้มจากใบหน้าของฉันได้
ขณะที่ฉันนั่งเศร้าอยู่ข้างเธอ
ขณะที่ฉันนั่งเศร้าอยู่ข้างเธอ
ขณะที่ฉันนั่งเศร้าอยู่ข้างเธอ
ขณะที่ฉันนั่งเศร้าอยู่ข้างเธอ

VIEW ORIGINAL LYRICS