แสงเหนือ
ท้องฟ้าเย็นเยือกในยามค่ำคืน
พายตัดน้ำ
ในการบินยาวและเร่งรีบ
จากคนขาวไปยังทุ่งหญ้าสีเขียว
และบ้านเกิดที่เราไม่เคยเห็น

พวกเขาฆ่าเราที่กระโจมของเรา
และพวกเขาฆ่าผู้หญิงของเราลง
พวกเขาอาจจะทิ้งทารกบางคน
ร้องไห้อยู่บนพื้น
แต่ไม้ไฟและเกวียนมา
และค่ำคืนตกลงบนดวงอาทิตย์ที่กำลังลับขอบฟ้า

พวกเขาฆ่าควาย
ตรงมุมจากธนาคาร
แท็กซี่วิ่งข้ามเท้าของฉัน
และตาของฉันกลายเป็นว่างเปล่า
ในกล่องเล็ก ๆ ของฉันที่ด้านบนของบันได
กับพรมอินเดียของฉันและท่อที่จะแบ่งปัน

ฉันหวังว่าฉันเป็นนักดักสัตว์
ฉันจะให้หนังสัตว์พันตัว
เพื่อได้นอนกับโพคาฮอนทัส
และค้นหาว่าเธอรู้สึกอย่างไร
ในตอนเช้าในทุ่งหญ้าสีเขียว
ในบ้านเกิดที่เราไม่เคยเห็น

และบางทีมาร์ลอน แบรนโด
จะอยู่ที่นั่นข้างกองไฟ
เราจะนั่งและพูดคุยเกี่ยวกับฮอลลีวูด
และสิ่งดี ๆ ที่มีให้เช่า
และแอสโตรโดมและกระโจมแรก
มาร์ลอน แบรนโด, โพคาฮอนทัส และฉัน
มาร์ลอน แบรนโด, โพคาฮอนทัส และฉัน
โพคาฮอนทัส

VIEW ORIGINAL LYRICS