มันร่มรื่น ชีวิตมันยาก
เพราะมนุษย์อ่อนแอและล้มเหลวเสมอ
"ฉันควรทำอย่างไร?" คุณถาม
ฉันไม่รู้เลย ทุกอย่างพังหมด
มันร่มรื่น ชีวิตมันยาก
เพราะมนุษย์อ่อนแอและล้มเหลวเสมอ
"ฉันควรทำอย่างไร?" คุณถาม
ฉันไม่รู้เลย ทุกอย่างพังหมด

ห่อฉันด้วยสำลีและวางฉันไว้ข้างคุณ
ให้ฉันเสพยา ฉันไม่อยากเข้าใจอะไรเลย
ฉันไม่อยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นข้างนอกนั้น
ทุกอย่างมันเลวร้าย ฉันขออยู่ที่นี่ดีกว่า

พาฉันไปให้ไกลจากความหนาว
ที่เต้นรำและหมุนวนในหมอก
พาฉันไปให้ไกลจากราชา
ของความคิดที่มืดมนที่เต้นรำและฟาดฟัน
พาฉันไปให้ไกลจากความหนาว (ห่อฉันด้วยสำลีและวางฉันไว้ข้างคุณ)
ที่เต้นรำและหมุนวนในหมอก (ห่อฉันด้วยสำลีและวางฉันไว้ข้างคุณ)
พาฉันไปให้ไกลจากราชา (ห่อฉันด้วยสำลี)
ของความคิดที่มืดมนที่เต้นรำและฟาดฟัน (ห่อฉันด้วยสำลี)

มันร่มรื่น
มันร่มรื่น
มันร่มรื่น ชีวิตมันยาก
เพราะมนุษย์อ่อนแอและล้มเหลวเสมอ
"ฉันควรทำอย่างไร?" คุณถาม
ฉันไม่รู้เลย ทุกอย่างพังหมด

VIEW ORIGINAL LYRICS