ทำไมฉันต้องอยู่ในเมือง
ถ้าความสุขไม่ได้ตามมากับฉัน
ลาก่อน, สาวโซล ที่ฉันรัก
ฉันต้องกลับไปที่บ้าน, ที่ฉันต้องการกลับไป
ดูที่รุ่งเช้า, เมื่อนกกำลังร้องเพลง
เริ่มต้นวันใหม่, และเริ่มร้องเพลง
ด้วยความพอใจ, ฉันเตรียมสัตว์ขี่
ตัดทาง, ฉันเริ่มเหยียบ
และฉันได้ยินวัวร้อง
นกสบิวร้องเพลงในต้นเจกิติบา

ด้วยพระแม่เจ้า
บ้านเกิดของฉันที่รัก
ฉันเสียใจที่ได้ทิ้งมันไป
ชีวิตใหม่ที่นี่ในเมือง
ฉันร้องไห้เพราะคิดถึงมาก
ที่นี่มีคนบางคน, พูด
ว่ารักฉัน
แต่ไม่เหมาะสมกับฉัน
ฉันได้คิด
ฉันรู้สึกเสียใจ, แต่สาวน้อยนี้
ไม่รู้ระบบที่ฉันเติบโต
ฉันอยู่ที่นี่ร้องเพลง, ได้ยินจากไกล
มีคนร้องไห้
ด้วยวิทยุที่เปิด

คิดถึงมาก
ทุ่งและป่า
ลำธารที่เงียบสงบที่
ตัดผ่าทุ่งนา
ในวันอาทิตย์ฉันจะไปพายเรือ
ในทะเลสาบที่สวยงามที่มีน้ำใส
ความทรงจำที่หวาน
จากงานเลี้ยงนั้น
ที่มีการเต้นรำและสาวสวย
ฉันอยู่ในปัจจุบันโดยไม่มีความสุข
โลกทำให้ฉันทรมาน, แต่ก็สอนให้ฉันรู้
ฉันไม่พอใจ, แต่ไม่ถูกทำลาย
ฉันได้รับการนำทางดีๆ โดย
มือของพระเจ้า

ฉันได้ส่งโทรเลขไปให้แม่ของฉันแล้ว
และฉันเบื่อแล้วจากการทรมาน
ในเช้าวันนี้ฉันจะเดินทาง
กลับไปที่บ้านที่ฉันเกิด
ฉันฝันว่าได้ยินไก่เขาร้อง
นกนัมบูร้องในความมืด
ดวงจันทร์สีเงินส่องสว่างทาง
หญ้าที่เปียกแต่ความมืด
ฉันต้องไปเพื่อดูทุกอย่างที่นั่น
ฉันเกิดที่นั่น, ฉันต้องการตายที่นั่น

VIEW ORIGINAL LYRICS