โออาเร อาโอ เอ อี อาเร เอ อี โอ เอ อี
โออาเร อาโอ เอ อี อาเร เอ อี โอ เอ อี

ไม่รู้จริงๆ ว่าจะทำอย่างไร
ไม่รู้ว่าจะบอกเธออย่างไร
ทุกครั้งที่เธอมาถึง ฉันรู้สึกห่างไกลจากเธอมากขึ้น
ความละอายของเธอถูกส่งต่อมา
และจะถูกทำให้เป็นกลาง
ความละอายของเธอถูกส่งต่อมา

ไม่สำคัญว่าฉันจะทำอะไร
ไม่สำคัญว่าสีของทองจะเป็นอย่างไร
ในการแข่งขันเพื่อความรักของเธอ
เหรียญรางวัลมักจะเป็นทองแดงเสมอ
ฉันเป็นเด็กกำพร้าของความอ่อนโยนของเธอ

โอ เอ อาเร เอ อี
โอ เอ
โออาเร อาโอ เอ อี อาเร เอ อี โอ เอ อี

ฉันเห็นได้ชัดเจน
เมื่อเธอมาถึงตรงและมั่นคง
ฉันทำอะไรได้บ้างเพื่อทำให้เธอเปลี่ยนแปลง?
ความละอายของเธอถูกส่งต่อมา
และจะถูกทำให้เป็นกลาง
ความละอายของเธอถูกส่งต่อมา

ถ้าเธอรู้จักกอด
จูบบ้างเป็นครั้งคราว
และชี้ไปที่มุมที่ไม่สมบูรณ์
ด้วยความเข้มงวดน้อยลง
ฉันจะเป็นใคร?
ฉันเป็นเด็กกำพร้าของความอ่อนโยนของเธอ

โอ เอ อาเร เอ อี
โอ เอ
โออาเร อาโอ เอ อี อาเร เอ อี โอ เอ อี

เมื่อเราอยู่ด้วยกัน
และเธอหลับข้างฉัน
มหาสมุทรแยกเราออกจากกัน
แต่เธอไม่รู้เรื่องอะไรเลย
เพลงที่ซ้ำไปซ้ำมา
ความเศร้าที่ทำให้ฉันเงียบ

ความรักได้รับแล้ว
แม้ว่าเธอจะเงียบ
ความรักได้รับแล้ว
แม้ว่าเธอจะเงียบ

โอ เอ โออาเร อาโอ เอ
โออาเร อาโอ เอ
โออาเร อาอี เอ

โอ เอ โออาเร อาโอ เอ
โออาเร อาโอ เอ
โออาเร อาอี เอ

VIEW ORIGINAL LYRICS