จะมีสักวันที่ฉันจะไม่รู้สึกร้อนจากพื้นดินนี้อีกไหม?
จะมีสักเวลาที่ฉันสามารถแสดงตัวเองผ่านประตูที่เปิดอยู่ได้ไหม?
สิ่งที่ฉันต้องการคือเธอบอกฉันว่าจะปรับความรู้สึกผิดและความอับอายนี้อย่างไร
ฉันได้ฉีกตัวเองเป็นชิ้นๆ และฉันได้มอบมันไปแล้ว

น้ำหนักทั้งหมดอยู่บนบ่าของฉันจาก
การหยุดชะงักครั้งใหญ่
มันยากที่จะหายใจในคลื่นแห่งความสงสัยเหล่านี้
การเบี่ยงเบนของกระแสน้ำ

เธอบอกฉันได้ไหมว่าจะขอพรให้ความวุ่นวายนี้หายไปอย่างไรที่ทำให้หัวฉันหมุน?
เธอบอกฉันได้ไหมว่าจะปลอบสัตว์ร้ายที่ถูกขังอยู่ในกำแพงเหล่านี้อย่างไร?
จะมีที่ไหนที่ฉันสามารถซ่อนและรักษาบาดแผลเปิดเหล่านี้ได้ไหม?
หรือฉันต้องตัดมันออกและกินมันตามที่คนของฉันชื่นชม?

น้ำหนักทั้งหมดอยู่บนบ่าของฉันจาก
การหยุดชะงักครั้งใหญ่
มันยากที่จะหายใจในคลื่นแห่งความสงสัยเหล่านี้
การเบี่ยงเบนของกระแสน้ำ

ฉัน, ฉันได้หลงทาง
พยายาม, พยายามหาวันนี้
ฉัน, ฉันได้หลงทาง
พยายาม, พยายามหาวันนี้

บอกเมื่อไหร่
และฉันจะกลับมาวิ่ง
บอกเมื่อไหร่
และฉันจะกลับมาวิ่ง
บอกเมื่อไหร่
และฉันจะกลับมาวิ่ง
บอกเมื่อไหร่
และฉันจะกลับมาวิ่ง

VIEW ORIGINAL LYRICS