ฉันกำลังจมลงไปและครั้งนี้ฉันกลัวว่าจะไม่มีใครมาช่วยฉัน
ทั้งหมดนี้หรือไม่มีอะไรเลยทำให้ฉันแทบบ้า

ฉันต้องการใครสักคนที่จะรักษา
ใครสักคนที่จะรู้
ใครสักคนที่จะมี
ใครสักคนที่จะกอด
มันง่ายที่จะพูด
แต่มันไม่เคยเหมือนเดิม
ฉันคิดว่าฉันค่อนข้างชอบวิธีที่คุณทำให้ความเจ็บปวดทั้งหมดหายไป

ตอนนี้วันกำลังจางหาย
เข้าสู่ค่ำคืน
และคุณไม่อยู่ที่นี่
เพื่อช่วยฉันผ่านมันไป
ฉันปล่อยการ์ดของฉันลง
แล้วคุณก็ดึงพรมออก
ฉันเริ่มชินกับการเป็นคนที่คุณรัก

ฉันกำลังจมลงไปและครั้งนี้ฉันกลัวว่าจะไม่มีใครให้หันไปหา
วิธีการรักแบบทั้งหมดหรือไม่มีอะไรเลยทำให้ฉันนอนไม่หลับเมื่อไม่มีคุณ

ฉันต้องการใครสักคนที่จะรู้
ใครสักคนที่จะรักษา
ใครสักคนที่จะมี
แค่รู้ว่ามันรู้สึกอย่างไร
มันง่ายที่จะพูด
แต่มันไม่เคยเหมือนเดิม
ฉันคิดว่าฉันค่อนข้างชอบวิธีที่คุณช่วยให้ฉันหลบหนี

ตอนนี้วันกำลังจางหาย
เข้าสู่ค่ำคืน
และคุณไม่อยู่ที่นี่
เพื่อช่วยฉันผ่านมันไป
ฉันปล่อยการ์ดของฉันลง
แล้วคุณก็ดึงพรมออก
ฉันเริ่มชินกับการเป็นคนที่คุณรัก

และฉันมักจะหลับตาเมื่อมันเจ็บบางครั้ง
ฉันตกลงไปในอ้อมแขนของคุณ
ฉันจะปลอดภัยในเสียงของคุณจนกว่าฉันจะกลับมา

สำหรับตอนนี้วันกำลังจางหาย
เข้าสู่ค่ำคืน
และคุณไม่อยู่ที่นี่
เพื่อช่วยฉันผ่านมันไป
ฉันปล่อยการ์ดของฉันลง
แล้วคุณก็ดึงพรมออก
ฉันเริ่มชินกับการเป็นคนที่คุณรัก

ดังนั้นตอนนี้วันกำลังจางหาย
เข้าสู่ค่ำคืน
และคุณไม่อยู่ที่นี่
เพื่อช่วยฉันผ่านมันไป
ฉันปล่อยการ์ดของฉันลง
แล้วคุณก็ดึงพรมออก
ฉันเริ่มชินกับการเป็นคนที่คุณรัก

ฉันปล่อยการ์ดของฉันลง
แล้วคุณก็ดึงพรมออก
ฉันเริ่มชินกับการเป็นคนที่คุณรัก

VIEW ORIGINAL LYRICS