นั่งอยู่บนโซฟาเดียวกัน
ฉันอยู่บนดาวอังคารและเธออยู่บนดาวเหนือ
บางทีมันก็แปลกมาก
ที่อยู่ข้างๆ เธอ
ฉันไม่รู้ว่าเธออยู่ที่ไหน

ที่รัก ใครจะคิดว่า
ดาวของเธอเป็นดาวตก
ตอนนี้เราเปลี่ยนไปแล้ว
เราทั้งสองสร้าง
ช่องว่างเวลาและอวกาศนี้

สองกาแล็กซี่ในการเดินทางพิเศษ
ถูกดึงดูดโดยแรงแปลกของบิ๊กแบง
แยกจากกันหนึ่งล้านปีแสง
ทิ้งหลุมดำไว้ที่ที่เธอเคยอยู่
อยู่ด้วยกันในห้องเดียวกันบนเตียง
หลายพันปีแสงที่แยกเราออกจากกัน
สองดาวหางที่สูญเสียการควบคุม

ฉันแค่อยากพาเธอไป
จนถึงอนันต์และไกลกว่านั้น
และเธอบอกฉันทุกวันว่า "การเติบโตเป็นสิ่งจำเป็น"
"เรามีอายุแล้ว"
ระวังอย่าให้แสงสว่างทำให้ตาบอด
มีแสงที่ดูเหมือนจะส่องแสง
แต่ไม่มีอะไรเหลือ
ดาวที่ดับไปแล้วหนึ่งแสนล้านปีที่แล้ว

สองกาแล็กซี่ในการเดินทางพิเศษ
ถูกดึงดูดโดยแรงแปลกของบิ๊กแบง
เราเป็นไฟ เราเป็นฝุ่นดาว
จักรวาลคู่ขนานบนโซฟาของเรา
พยายามหลีกเลี่ยงการชน
ของสองดาว
เราอยู่ในเส้นทางตรงข้าม
ในห้องบนเตียง
หลายพันปีแสงที่แยกเราออกจากกัน
สองดาวหางที่สูญเสียการควบคุม

และตอนนี้ระหว่างจูบของเธอ
จักรวาลที่ข้ามไม่ได้เปิดขึ้น
และมันแตกสลายระหว่างแขนของฉัน
เวลาและอวกาศเมื่อฉันพยายามกอดเธอ

สองกาแล็กซี่ในการเดินทางพิเศษ
ถูกดึงดูดโดยแรงแปลกของบิ๊กแบง
สองกาแล็กซี่ที่หนึ่งล้านปีแสง (อืม)
สองกาแล็กซี่ที่หนึ่งล้านปีแสง (อืม)

สองกาแล็กซี่ในการเดินทางพิเศษ
ถูกดึงดูดโดยแรงแปลกของบิ๊กแบง
บิ๊กแบง
บิ๊กแบง

VIEW ORIGINAL LYRICS