เราสองคนคงจะเข้าไปได้
ตรงกลางในโปสการ์ดนี้
เราคงจะจินตนาการได้
แสงจันทร์สว่าง, ท้องฟ้าสดใส
บนพื้นหลังของความร้อนเขตร้อน
บนเก้าอี้ผ้าใบที่ถูกทิ้งร้าง

เสียงของฉันขาวเหมือนกระดาษ
กระดาษที่ฉันเตรียมไว้
ที่เขียนไว้ว่า
ฉันจะคิดถึงเธอมากแค่ไหน
ใช่ ฉันจะคิดถึงเธอ
เธอจะคิดถึงฉันมากแค่ไหน

จดหมาย
จดหมาย

มีลมพัดบนกระดาษ
และฉันปล่อยให้โปสการ์ด
ปลิวไปและจมน้ำ
แสงจันทร์สว่าง, ท้องฟ้าฝนตก
ฉันเห็นใบหน้าซีดของเธอแดงขึ้น
เมื่อประโยคนั้นหลุดออกจากปากฉัน

ฉันรักเธอมาก
ฉันรักเธอมาก
ฉันรักเธอมาก

จดหมาย
จดหมาย

เราสองคนคงจะเข้าไปได้
ตรงกลางในโปสการ์ดนี้
เราคงจะจินตนาการได้

ฉันเห็นทะเลทรายในดวงตาของเธอ
ที่ทุกอย่างนี้ไม่สำคัญกับเธอ
โดยไม่ส่งเสียง
เหมือนกลางคืน
ฉันล้มลง

จดหมาย
จดหมาย
จดหมาย
จดหมาย
จดหมาย
จดหมาย

VIEW ORIGINAL LYRICS