ความคิดถึงคนที่ฉันคิดว่าคุณเป็น
มันทำให้ฉันรู้สึกแย่
ฉันรู้สึกเหมือนฉันสูญเสียแขนขา
ชิ้นส่วนของฉันหายไปและฉันไม่คิดว่าฉันจะต่อมันกลับมาได้
ไม่ใช่เพื่อทำให้เป็นเรื่องใหญ่
แต่ไม่มีอะไรเจ็บปวดเท่ากับเรื่องนั้น
มันยากที่จะทำความเข้าใจ
ความจริงที่ว่าคุณทำให้ฉันดูแย่
เล่นบทเหยื่อเหมือนกับว่ามันไม่ใช่คุณที่ทำลายสิ่งที่เรามี
และจุดไฟเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ทิ้งฉันให้รู้สึกเหมือนถูกควักไส้
ไม่เห็นมันมาเลย

ตอนนี้ความคิดของฉันกำลังพรั่งพรูออกมา
สงสัยว่าคุณพูดถึงอะไร
ดึกดื่นที่บ้านของคุณ
คุณคิดจริงๆเหรอว่าฉันจะไม่รู้?

เธอให้อะไรคุณที่ฉันให้ไม่ได้?
ถ้าคุณถามฉัน, ฉันก็คงจะให้
หวังว่ามันจะหนักใจคุณ
อาจจะโหดร้าย, แต่ก็ซื่อสัตย์
เธอรู้อะไรที่ฉันไม่รู้?
คุณน่าจะบอกฉัน, แต่คุณซ่อนมันไว้
หวังว่าท้องของคุณจะรู้สึกคลื่นไส้
อาจจะโหดร้าย, แต่ก็ซื่อสัตย์

ไม่มีการปลอบใจสำหรับคนที่รับภาระทั้งหมด
คิดว่ามันจะหยุดความเจ็บปวด
แต่มันกลับแย่ลง
เวอร์ชั่นที่พึ่งพากัน
ที่ฉันรู้แน่นอน
ตอนนี้คุณโทรหาฉันกรีดร้อง, หัวเราะ
กรีดร้อง, ร้องไห้
บนพื้นคุณบอกว่าคุณกำลังจะตาย
มันเป็นเรื่องหลงผิด, มันเป็นความผิดของคุณที่โกหก
ใช่, มันเป็นความผิดของคุณที่โกหก

เธอให้อะไรคุณที่ฉันให้ไม่ได้?
ถ้าคุณถามฉัน, ฉันก็คงจะให้
หวังว่ามันจะหนักใจคุณ
อาจจะโหดร้าย, แต่ก็ซื่อสัตย์
เธอรู้อะไรที่ฉันไม่รู้?
คุณน่าจะบอกฉัน, แต่คุณซ่อนมันไว้
หวังว่าท้องของคุณจะรู้สึกคลื่นไส้
อาจจะโหดร้าย, แต่ก็ซื่อสัตย์

ตอนนี้ความคิดของฉันกำลังพรั่งพรูออกมา
ดังนั้นฉันจึงพูดออกมาดังๆ
มันคุ้มค่าไหม? คุณภูมิใจไหม?
คุณคิดจริงๆเหรอว่าฉันจะให้อภัยคุณตอนนี้?

เธอให้อะไรคุณที่ฉันให้ไม่ได้?
ถ้าคุณถามฉัน, ฉันก็คงจะให้
หวังว่ามันจะหนักใจคุณ
อาจจะโหดร้าย, แต่ก็ซื่อสัตย์
เธอรู้อะไรที่ฉันไม่รู้?
คุณน่าจะบอกฉัน, แต่คุณซ่อนมันไว้
หวังว่าท้องของคุณจะรู้สึกคลื่นไส้
อาจจะโหดร้าย, แต่ก็ซื่อสัตย์

VIEW ORIGINAL LYRICS