วอลท์ เกรซ, เกลียดชังสถานที่ของเขาอย่างสิ้นหวัง,
ฝันที่จะค้นพบพื้นที่ใหม่,
และฝังตัวเองทั้งเป็น,
ในห้องใต้ดินของเขา, ลิ้นอยู่ข้างแก้มเมื่อ,
เขากำลังทำงานเกี่ยวกับการเคลื่อนที่,
และสิ่งที่ต้องใช้เพื่อความอยู่รอด.

เพราะเมื่อคุณเสร็จสิ้นจากโลกนี้,
คุณรู้ว่าโลกถัดไปขึ้นอยู่กับคุณ.
และภรรยาของเขาบอกลูกๆ ว่าเขาบ้า,
และเพื่อนๆ ของเขาบอกว่าเขาจะล้มเหลวถ้าเขาพยายาม,
แต่ด้วยความตั้งใจที่จะทำงานหนัก,
และบัตรห้องสมุด,
เขาได้ขี่เรือดำน้ำแบบทำเอง, ใบพัดลม, สำหรับคนเดียว.

เช้าวันนั้น, ทะเลบ้าคลั่งและฉันหมายความตามนั้น,
คลื่นใหญ่เท่าที่เขาเคยเห็น,
ลึกในความฝันที่บ้าน.
จากแผ่นดินแห้ง,
เขากลิ้งมันไปยังทรายเปียก,
ปิดประตูด้วยมือเดียว,
และถีบออกไปคนเดียว.

เพราะเมื่อคุณเสร็จสิ้นจากโลกนี้,
คุณรู้ว่าโลกถัดไปขึ้นอยู่กับคุณ.
และครั้งหนึ่งในชีวิตของเขามันเงียบสงบ,
ขณะที่เขาเรียนรู้วิธีการหมุนในกระแสน้ำ,
และท้องฟ้าเป็นแสงสว่าง,
เมื่อเขาขึ้นมาหายใจ,
ในเรือดำน้ำแบบทำเอง, ใบพัดลม, สำหรับคนเดียว.

เย็นวันหนึ่ง,
เมื่อหลายสัปดาห์ผ่านไปตั้งแต่เขาออกไป,
การโทรที่เธอวางแผนจะรับ,
ในที่สุดก็มาถึงบ้าน.
เธอยอมรับ,
ข่าวที่เธอไม่เคยคาดคิด,
ผู้ดำเนินการเชื่อมต่อ,
การโทรจากโตเกียว.

เพราะเมื่อคุณเสร็จสิ้นจากโลกนี้,
คุณรู้ว่าโลกถัดไปขึ้นอยู่กับคุณ.
ตอนนี้เพื่อนๆ ของเขา,
พูดถึงเขาเมื่อพวกเขาดื่ม,
ที่บาร์ที่มีชื่อของเขาอยู่ข้างๆ,
และพวกเขายิ้มเมื่อทำได้,
ขณะที่พวกเขาพูดถึงชายคนหนึ่ง,
ที่ขี่เรือดำน้ำแบบทำเอง,
ใบพัดลม, สำหรับคนเดียว.

VIEW ORIGINAL LYRICS