ถนน Harrizko ไปจนถึงรากเหง้าของเรา
ไปจนถึงความฝันที่ยากจะรักษาไว้
ผ้าปูที่นอนแขวนอยู่, เงาบนระเบียง
ลม, ลม, พัดพามันไป
พัดพามันไป, พัดพามันไป
พัดพามันไป

เฮ้, คุณรู้ไหมว่ามันไม่ใช่เรื่องง่าย
ที่จะรักอย่างดี
ฉันจะกลับมาหาคุณอย่างช้าๆ
เพื่อค้นพบอีกครั้ง

เราเดินท่ามกลางพายุ
แต่ตอนนี้เรากลับมาตามลม
จากคืนหนึ่งในฤดูใบไม้ผลิ
เราจะเผาช่วงเวลาที่เลวร้าย, ดีเกินไป

เราคือคนเดิมกับคนเดิม
เราคือเรื่องราวที่หล่อหลอมเรา
เราคือทุกสิ่งที่เรายังต้องใช้ชีวิต
เราคือทุกเสียงตะโกนของเสรีภาพ

เราคือเพื่อนตลอดกาล, กับคนตลอดกาล
อย่าลืมเลย
ดวงอาทิตย์ในเดือนกรกฎาคมเหมือนเคย
จะเผาผิวของเรา

VIEW ORIGINAL LYRICS