ห้าและยี่สิบเอ็ด
ห้าและยี่สิบสอง
แม้แต่ดวงอาทิตย์เอง
ก็เป็นนาฬิกาที่เพียงพอ

เราไม่ได้อยู่ในความทุกข์ทรมาน
ที่ยืดเยื้อเกินไปหรือ?
เมื่อไหร่ที่คุณจะหยุด
การทิ้งฉันไปตลอดกาล?

ความรัก, ความรัก
งานของหัวใจ
สมองเป็นผู้ให้

ติ๊ก-ต็อก, หกโมงยี่สิบสาม
กลอนอิสระ, กลอนหลวม
ติ๊ก-ต็อก, หกโมงยี่สิบหก
ให้เรื่องราวจบลงเถอะ!

ไม่มีการยิงจุดโทษ
ไม่มีนาทีทดเวลา
อย่ายืดชีวิต
เกินกว่าช่วงเวลานี้

ความรัก, ความรัก
งานของหัวใจ
สมองเป็นผู้ให้

แปดโมงและหนึ่งขม
แปดโมงและสองเค็ม
ดีกว่าเกือบว่างเปล่า
เริ่มต้นใหม่จากศูนย์ดีกว่า

แปดโมงและหนึ่งขม
แปดโมงและสองเค็ม
เราพลาดรถไฟขบวนหนึ่ง แต่
เราได้สถานีหนึ่ง

ความรัก, ความรัก
งานของหัวใจ
สมองเป็นผู้ให้

VIEW ORIGINAL LYRICS