ฉันรู้สึกได้ถึงสายตาของคุณที่มองมาทางฉัน
เหมือนกับว่าคุณมีกรงเล็บที่เกาะอยู่บนผิวหนังของฉัน
บอกฉันทีว่าคุณสมควรได้รับความรักของฉันอย่างไร
เพียงเพราะคุณอยู่ในที่ที่ฉันอยู่

ฉันเหนื่อย
รู้สึกหมดหนทาง
ฉันเบื่อที่จะเดินตามเส้นทาง
ฉันเบื่อที่จะสะดุดสายไฟ
เพียงเพื่อให้มีชีวิตอยู่

ถ้าเสรีภาพคือของขวัญ
ร้องออกมา
ฉันอยากเห็นกำแพง
พังทลายลง
ถ้าทุกคนหายใจ
ฉันก็รู้
ว่าฉันเป็นคน
ฉันเป็นมนุษย์
ฉันเป็นผู้หญิง

มันคือสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ในชีวิตที่ทำให้ฉันเป็นฉัน
มันคือวิธีที่ฉันเปลี่ยนแปลงมาตลอดหลายปี
มันไม่เกี่ยวกับความผิดพลาด ข้อบกพร่อง ความล้มเหลว
เราถูกสร้างมาเพื่อแยกจากกัน

แต่ฉันเหนื่อย
ฉันรู้สึกหมดหนทาง
ฉันเบื่อที่จะเดินตามเส้นทาง
ฉันเบื่อที่จะสะดุดสายไฟ
เพียงเพื่อให้มีชีวิตอยู่

ถ้าเสรีภาพคือของขวัญ
ร้องออกมา
ฉันอยากเห็นกำแพง
พังทลายลง
ถ้าทุกคนหายใจ
ฉันก็รู้
ว่าฉันเป็นคน
ฉันเป็นมนุษย์
ฉันเป็นผู้หญิง

VIEW ORIGINAL LYRICS