ใช่
ใช่ ใช่

ฉันพูดถึงปี 2001 แม่หลับบนโซฟา
สิบคนในพื้นที่แคบ แสงไฟไซเรนสีน้ำเงิน
ฉันเคลื่อนไปทางคุก
ชีวิตบางครั้งก็มีสีสัน ชีวิตบางครั้งก็เทา น้ำตาของตัวตลก
ในทุกเมืองมีศัตรู ในทุกเมืองมีผู้หญิง
ปิดโทรศัพท์ไว้ ไว้ใจได้แค่ไม่กี่คน
อธิษฐานก่อนเช้าวันใหม่ จิตวิญญาณของฉันไม่เคยขาย
ฉันออกไปพร้อมกับน้ำตาของตัวตลก
ซื้อ Mercedes-Benz จอดอยู่หน้าบ้าน
แต่ดูให้ดี เราไม่สามารถออกไปจากที่นี่ได้อย่างมีชีวิต
ม่านเวทีเปิด หัวใจเต้นดังเกินไป
เสียงปรบมือกึกก้องสำหรับน้ำตาของตัวตลก

"ชีวิตก็เป็นแบบนี้" ตัวตลกกล่าว
แม้ว่าเขาจะร้องไห้ แต่เขาไม่เคยมีน้ำตาในตา
มีคนเช็ดอารมณ์ของเขาออกไป
ดังนั้นเขาจึงวาดรอยยิ้มบนใบหน้า (ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า)
"ชีวิตก็เป็นแบบนี้" ตัวตลกกล่าว
แม้ว่าเขาจะร้องไห้ แต่เขาไม่เคยมีน้ำตาในตา
มีคนเช็ดอารมณ์ของเขาออกไป
ดังนั้นเขาจึงวาดรอยยิ้มบนใบหน้า

ฉันขาดประกายตา
เมื่อมองในกระจก เครื่องสำอางก็ละลายไปนานแล้ว
ฉันแสดงความรู้สึกออกมา
ไม่สามารถเชื่อประสาทสัมผัสของตัวเองได้อีกแล้ว ฉันได้ยินเสียงเหมือนเสียงซ่า
ยี่สิบฤดูหนาวที่หนาวเย็น ฉันอยู่ข้างนอก
ฉันอยากกลับบ้าน ฉันต้องการพักผ่อนอย่างเร่งด่วน
ทำไมต้องรักและวิ่งตามพวกเขา
ถ้าพวกเขาจะขายคุณในภายหลัง?
จากการแทงไม่กี่ครั้ง รอยแตกในผิวหนัง
เพื่อให้เด็กชายไม่ลืมว่าทำไมเขาถึงอยากออกไป
และถ้าชะตากรรมไม่เป็นไปตามที่มันเป็น
เราคงเป็นคนที่หนีและจมน้ำในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน

"ชีวิตก็เป็นแบบนี้" ตัวตลกกล่าว
แม้ว่าเขาจะร้องไห้ แต่เขาไม่เคยมีน้ำตาในตา
มีคนเช็ดอารมณ์ของเขาออกไป
ดังนั้นเขาจึงวาดรอยยิ้มบนใบหน้า (ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า)
"ชีวิตก็เป็นแบบนี้" ตัวตลกกล่าว
แม้ว่าเขาจะร้องไห้ แต่เขาไม่เคยมีน้ำตาในตา
มีคนเช็ดอารมณ์ของเขาออกไป
ดังนั้นเขาจึงวาดรอยยิ้มบนใบหน้า

VIEW ORIGINAL LYRICS