(รักษากระเป๋าให้ปลอดภัย, รู้ไหมว่าฉันพูดอะไร? Banrisk บนบีท)
(เฮ้, Perish, นี่มันร้อนแรง, เพื่อน)

ผู้คนเปลี่ยนไปเหมือนกระแสน้ำในมหาสมุทร
อย่างน้อยฉันก็คิดอย่างนั้นหรือฉันผิดไป?
เท้าเหยียบเบรกที่ไฟแดงฉันไม่สังเกต
ฉันนั่งรอจนกว่าเพลงถัดไปจะมา

ยี่สิบชั่วโมงในรถตู้เก่า
ขึ้นชายฝั่งตะวันออกผ่านลมหนาว
ขับยี่สิบชั่วโมงริมมหาสมุทร
ขึ้นชายฝั่งตะวันออก, ช่างเป็นการเดินทาง

ตอนนี้ทางหลวงนั้นเต็มไปด้วยความทรงจำ
ของชีวิตในอดีตที่ฉันเคยมีเมื่ออายุสิบแปด
และทุกฤดูหนาวฉันคิดถึงสิ่งที่เราเคยเป็น
ในชีวิตในอดีตที่เราเคยมีเมื่ออายุสิบแปด

โอ้, โอ้, โอ้
โอ้, โอ้, โอ้

อืม, ฉันคิดถึงชีวิตในอดีต
สิ่งต่างๆ เปลี่ยนไป, ฉันเข้าใจเพราะไม่มีอะไรคงอยู่ตลอดไป, ใช่ไหม?
ใช่, และฉันคิดถึงเธอเมื่อคืนนี้
เลื่อนดูความทรงจำของเรา, ถกเถียงเกี่ยวกับเวลาสุดท้ายของเรา
เฮ้, สักพักเราก็เย็นชา
แล้วเราก็บินเข้าใกล้ดวงอาทิตย์เกินไป
ตอนนี้เราจบแล้ว, ตอนนี้เราผ่านไปแล้ว
เดาว่าเรารู้ว่าวันหนึ่งเราต้องโตขึ้น

ยี่สิบชั่วโมงในรถฟอร์ดเก่า
ข้ามมิดเวสต์คิดว่า "เพื่ออะไร?"
ขับยี่สิบชั่วโมง, แต่มันไร้ความหวัง
ข้ามมิดเวสต์, ช่างเป็นการเดินทาง

ตอนนี้ทางหลวงนั้นเต็มไปด้วยความทรงจำ
ของชีวิตในอดีตที่ฉันเคยมีเมื่ออายุสิบแปด
และทุกฤดูหนาวฉันคิดถึงสิ่งที่เราเคยเป็น
ในชีวิตในอดีตที่เราเคยมีเมื่ออายุสิบแปด

VIEW ORIGINAL LYRICS