เชื่อฉันเถอะ ฉันเห็นซานตาคลอส
ด้วยตาของฉันเอง
ตอนนี้เขาอยู่ในบ้านเรา
และซ่อนตัวอยู่ที่นั่น

เขามีกลิ่นเหมือนแอปเปิ้ลและหิมะ
เขาน่าจะเพิ่งออกมาจากป่า
ดวงตาของเขาดูเศร้ามาก
เขาคงหนาวมากแน่ๆ

มีใครฟังฉันบ้างไหม?
ซานตาคลอสอยู่ที่นี่กับเรา
เขาอยู่บนห้องใต้หลังคา
ฉันคิดว่าเขาต้องการความช่วยเหลือและกำลังลำบาก

คุกกี้, ถั่ว และกระดาษห่อของขวัญ
กระจัดกระจายอยู่บนพื้น
ระหว่างจดหมายขอของขวัญสองฉบับและขวดเหล้า
มีบัตรนักเรียนของเขา

เสื้อคลุมสีแดงและเคราสีขาวของเขา
แม้แต่รองเท้าบูทก็อยู่ข้างถุงของเขา
ตรงกลางมีเก้าอี้ล้มอยู่
บนการ์ดมีข้อความจากเขา

“สุขสันต์วันคริสต์มาส หวังว่าพวกคุณจะสบายดี
อย่าโกรธที่ฉันหนีไป”

เขาแกว่งไปมาอย่างช้าๆ
เหมือนมีลมพัดเบาๆ
ตามจังหวะของแสงเทียน
ที่กำลังเผาไหม้อยู่ในมุม

เขาแขวนตัวเองไว้ใต้หน้าต่าง
บนคานไม้
เราสามารถได้ยินเสียงระฆังโบสถ์จากที่นี่
ถ้าเราฟังอย่างเงียบๆ

มีไดอารี่เล่มหนึ่งวางอยู่บนโต๊ะ
บันทึกล่าสุดยังสดใหม่
เขาเขียนเพียงประโยคเดียวด้วยตัวใหญ่
“ฉันอยู่ที่นี่และเบธเลเฮมอยู่ไกล

สุขสันต์วันคริสต์มาส หวังว่าพวกคุณจะสบายดี
อย่าโกรธที่ฉันหนีไป
ฉันยังคงมองพวกคุณฉลองจากที่นี่ข้างบน”

“สุขสันต์วันคริสต์มาส หวังว่าพวกคุณจะสบายดี
อย่าโกรธที่ฉันหนีไป
ฉันยังคงมองพวกคุณฉลองจากที่นี่ข้างบน”

“สุขสันต์วันคริสต์มาส หวังว่าพวกคุณทุกคนจะสบายดี
อย่าโกรธที่ฉันหนีไป”

“สุขสันต์วันคริสต์มาส หวังว่าพวกคุณทุกคนจะสบายดี
อย่าโกรธที่ฉันหนีไป”

VIEW ORIGINAL LYRICS