ฉันมองหาฤดูร้อนตลอดทั้งปีและทันใดนั้นมันก็อยู่ที่นี่
และเธอจากไปที่ชายหาดและฉันอยู่คนเดียวในเมืองนี้
ฉันได้ยินเสียงหวีดหวิวเหนือหลังคาเครื่องบินที่กำลังจากไป

สีฟ้า, บ่ายนี้มันฟ้าเกินไปและยาวนานเกินไปสำหรับฉัน
ฉันรู้สึกว่าฉันไม่มีทรัพยากรอีกต่อไปเมื่อไม่มีเธอ
และดังนั้นฉันเกือบจะขึ้นรถไฟและมาหาเธอ
รถไฟแห่งความปรารถนาในความคิดของฉันวิ่งไปในทิศทางตรงกันข้าม

มันดูเหมือนตอนที่ฉันอยู่ที่โบสถ์, มีแดดมาก, หลายปีมาแล้ว
วันอาทิตย์เหล่านั้นที่ฉันอยู่คนเดียวในลาน, เดินเล่น
ตอนนี้ฉันเบื่อมากกว่าแต่ก่อน, ไม่มีแม้แต่บาทหลวงให้คุยด้วย

สีฟ้า, บ่ายนี้มันฟ้าเกินไปและยาวนานเกินไปสำหรับฉัน
ฉันรู้สึกว่าฉันไม่มีทรัพยากรอีกต่อไปเมื่อไม่มีเธอ
และดังนั้นฉันเกือบจะขึ้นรถไฟและมาหาเธอ
รถไฟแห่งความปรารถนาในความคิดของฉันวิ่งไปในทิศทางตรงกันข้าม

สีฟ้า, บ่ายนี้มันฟ้าเกินไปและยาวนานเกินไปสำหรับฉัน
ฉันรู้สึกว่าฉันไม่มีทรัพยากรอีกต่อไปเมื่อไม่มีเธอ
และดังนั้นฉันเกือบจะขึ้นรถไฟและมาหาเธอ
รถไฟแห่งความปรารถนาในความคิดของฉันวิ่งไปในทิศทางตรงกันข้าม

VIEW ORIGINAL LYRICS