อะไรที่ทำให้ฉันลำบากในการมองเห็นพวกเขา อะไรที่ทำให้ฉันลำบากในการพูดกับพวกเขา
อะไรที่ทำให้ฉันลำบากในการเผชิญกับความแตกต่าง พวกเขาบอกฉันว่า "ไม่ต้องกังวล"
อะไรที่ทำให้ฉันลำบากในการเชื่อพวกเขา ฮัน
อะไรที่ทำให้ฉันลำบากในการมองเห็นพวกเขา ฮัน อะไรที่ทำให้ฉันลำบากในการพูดกับพวกเขา
อะไรที่ทำให้ฉันลำบากในการเผชิญกับความแตกต่าง พวกเขาบอกฉันว่า "ไม่ต้องกังวล"
อะไรที่ทำให้ฉันลำบากในการเชื่อพวกเขา ฮัน
อะไรที่ทำให้ฉันลำบากในการมองเห็นพวกเขา ฮัน อะไรที่ทำให้ฉันลำบากในการพูดกับพวกเขา
อะไรที่ทำให้ฉันลำบากในการเผชิญกับความแตกต่าง พวกเขาบอกฉันว่า "ไม่ต้องกังวล"
อะไรที่ทำให้ฉันลำบากในการเชื่อพวกเขา ฮัน
อะไรที่ทำให้ฉันลำบากในการมองเห็นพวกเขา ฮัน อะไรที่ทำให้ฉันลำบากในการพูดกับพวกเขา
อะไรที่ทำให้ฉันลำบากในการเผชิญกับความแตกต่าง
พวกเขาบอกฉันว่าไม่พร้อมที่จะไปดู

(เฮ้ ฮัน) คุณอาจจะเป็นคนที่บ้าที่สุดในระยะทางไกล
คุณยังไม่บ้าเท่าคนบ้าในสมัยก่อน (โอเค ฮัน เฮ้)
ฉันยังไม่ทันตบพวกเขาเสร็จก็มีแผลพุพองแล้ว (ฮัน)
ฉันปล่อยให้คุณมีสิงโตทะเล ปล่อยให้ฉันมีคำหยาบ
คนที่คิดว่าฉันพ่ายแพ้ไม่ได้เชื่ออย่างแรงพอ
ฉันเขียนเหมือนเขียนจดหมายรักถึงหัวใจ
เราทุกคนจะจบลงด้วยความแข็งแกร่งไม่ว่าจะใช้วิธีไหน
มันไม่ได้น่ากลัวอีกต่อไปจนบางครั้งมันน่ากลัว

ถ้าคุณทำงาน คุณจะไม่เล่นเป็นหัวหน้า ถ้าคุณเงียบ คุณจะไม่เล่นเป็นบอส
คุณอยู่ในโลกที่ทูพัคตาย ฉันอยู่ในโลกที่ (?)
ในโลกที่ (?) มีปีก ที่ความยุติธรรมสายตาสั้นและตำรวจทำร้าย
เสื้อกั๊กเหลืองที่น่าสงสารเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นก่อนที่จะไปเล่าให้เชือกฟัง

ถ้าเพียงแต่มีปัญหาแค่ในสายตาของจิมมี่
ฉันสูบกัญชาเพื่อพยายามลืมว่ามูซ่าดื่มเหล้า
จะไม่มีวันมีรัศมีที่เข้ากับเขาของฉัน
กับฉัน ถ้ามีชีวิตเป็นเดิมพัน จะมีคนตาย

ฉันสัญญากับตัวเองว่าจะไม่พยายามอีก แต่ความจริงคือถ้าฉันไม่พยายามอีก มันจบแล้ว
คอฉันแน่นทุกครั้งที่ฝนตกหนัก
ฉันมักจะเป็นส่วนหนึ่งของฉากเสมอ
ฉันล้างสมองเหมือนล้างศพ
พวกเขาโยนมันลงแม่น้ำเหมือนโยนคำสาป
คุณอยากสูบกัญชาของฉันแต่ไม่มีทาง
ฉันให้คุณสูบกัญชาของฉันแล้วคุณตาย
บิ'-บิ' ไม่เคยอยู่ที่ที่ฉันอยู่ และเหมือนที่ (?) พูด เล็งไปที่แพลตินัมและทอง
ศิลปะของการสัมผัสและฉันเหมือนกัญชาและบ๊อบ
กัญชาและฉันเหมือนแพทริกและบ๊อบ
ช่างคนที่คิดว่าฉันถูกขังและจะไม่ออกมา
ช่างคนที่คิดว่าฉันพัง ช่าง ฉันวาง (?) ฉันออกมา
(?) ไม่เคยออกมา ฉันออกมาจากที่ที่นาตาลีบ่น ฉันออกมา
จากที่ที่กาย จอร์จจะตาย และเคนนี่ฆ่าพวกเขาทุกตอน

(ไอ้เวร) ฮัน สิ่งที่ฉันมีไม่ใช่กลเม็ด มันเป็นโรคย้ำคิดย้ำทำ
เนื้อเพลงที่ออกมาจากใต้ดินเพื่อสงคราม
สิ่งที่ฉันเขียนไม่ใช่บทกวี มันเป็นเวิร์ม
(ไม่ ไม่ ไม่ ไม่) หวาดระแวง (เฮ้)
ฉันระวังทุกอย่าง แม้แต่ด้านหวาดระแวงของฉัน พูดกับเพื่อนของฉันเหมือนพูดกับเพื่อน
พวกเขาคิดว่าตัวเองเป็นพระเจ้า แต่พวกเขาไม่ใช่มนุษย์
พวกเขาคิดว่าตัวเองเป็นบ้า แต่พวกเขาไม่ใช่คนบ้า
เสียงของฉันสะท้อนเฉพาะที่ที่มันสะท้อน จากที่ที่ฉันอยู่ ฉันลำบากในการมองเห็นพวกเขา

ฮัน อะไรที่ทำให้ฉันลำบากในการมองเห็นพวกเขา ใหญ่
เฮ้ ว้าว เกิดอะไรขึ้น?
เฮ้

อะไรที่ทำให้ฉันลำบากในการมองเห็นพวกเขา ใหญ่
อะไรที่ทำให้ฉันลำบากในการมองเห็นพวกเขา ฮัน อะไรที่ทำให้ฉันลำบากในการพูดกับพวกเขา
อะไรที่ทำให้ฉันลำบากในการเผชิญกับความแตกต่าง พวกเขาบอกฉันว่า "ไม่ต้องกังวล"
อะไรที่ทำให้ฉันลำบากในการเชื่อพวกเขา ฮัน
อะไรที่ทำให้ฉันลำบากในการมองเห็นพวกเขา อะไรที่ทำให้ฉันลำบากในการพูดกับพวกเขา
อะไรที่ทำให้ฉันลำบากในการเผชิญกับความแตกต่าง พวกเขาบอกฉันว่า "ไม่ต้องกังวล"
อะไรที่ทำให้ฉันลำบากในการเชื่อพวกเขา ฮัน
อะไรที่ทำให้ฉันลำบากในการมองเห็นพวกเขา อะไรที่ทำให้ฉันลำบากในการพูดกับพวกเขา
อะไรที่ทำให้ฉันลำบากในการเผชิญกับความแตกต่าง พวกเขาบอกฉันว่า "ไม่ต้องกังวล"
อะไรที่ทำให้ฉันลำบากในการเชื่อพวกเขา ฮัน
อะไรที่ทำให้ฉันลำบากในการมองเห็นพวกเขา อะไรที่ทำให้ฉันลำบากในการพูดกับพวกเขา
อะไรที่ทำให้ฉันลำบากในการเผชิญกับความแตกต่าง
พวกเขาบอกฉันว่าไม่พร้อมที่จะไปดู

VIEW ORIGINAL LYRICS