ฉันเสียเวลาไปกับความโง่เขลา
บนกระดูกสันหลังที่เปราะบาง
ฉันต้องการสิ่งที่ไม่ใช่ของฉัน
ฉันต้องการเขา แต่เราไม่เหมาะสมกัน

ในความมืด ฉันจะพบผู้สร้างของฉัน
และพวกเขาทุกคนจะเห็นพ้องต้องกันว่า ฉันเป็นผู้กดดัน

ฉันควรจะไปอย่างเงียบๆ
เพราะกระดูกของฉันได้หาที่จะนอนและหลับไปแล้ว
ที่ซึ่งทุกชั้นของฉันสามารถกลายเป็นอ้อย
ทุกแขนขาของฉันสามารถกลายเป็นต้นไม้
ลูกๆ ของฉันทุกคนสามารถกลายเป็นฉัน
และสิ่งที่ฉันทิ้งไว้นั้นช่างยุ่งเหยิง

ที่จะติดตาม
ที่จะติดตาม
ที่จะติดตาม
ที่จะติดตาม

ในความมืด ฉันจะพบผู้สร้างของฉัน
และพวกเขาทุกคนจะเห็นพ้องต้องกันว่า ฉันเป็นผู้กดดัน, ผู้กดดัน, ผู้กดดัน

โอ้รัก
ฉันขอโทษหากฉันทำให้คุณหายใจไม่ออก
ฉันขอโทษหากฉันทำให้คุณหายใจไม่ออก
บางครั้งฉันหวังว่าฉันควรจะอยู่ในท้องแม่
แม่ของฉัน
ไม่มีวันออกมา

VIEW ORIGINAL LYRICS