ฉันรู้ว่าฉันเป็นแค่คนพเนจร
คนไร้ยางอาย สุนัขสกปรก
กระสุนที่หลงทาง ใบไม้ที่ร่วงหล่น
ดังนั้นเมื่อฉันคิดถึงอดีต
ในทุกสิ่งที่คุณให้ฉัน
ข้อโต้แย้งที่ฉันใช้ป้องกันตัวก็หายไป

เหมือนการ์ดของคุณ
เซอร์ไพรส์บนโต๊ะ
เป็นปาฏิหาริย์เล็กๆ
ในชีวิตประจำวัน

ฉันนับดาวทีละดวง
ฉันรู้ว่าทั้งหมดนั้น
เป็นดอกไม้ที่เติบโตในท้องฟ้าสำหรับคุณ
และคุณก็ขึ้นไปสู่ที่สูง
ฉันอยู่ในความมืด
แต่ฉันไม่รู้สึกกลัว มันต้องเป็นอย่างนั้น

ทุกสิ่งที่คุณทำได้ตามธรรมชาติ
ฉันทำได้แย่ มันเป็นความจริง ฉันไม่โกหก
ถ้าฉันบอกว่าคุณทำทุกอย่างได้ดี
แม้แต่ความรักด้วย ช้าๆ คุณเรียนรู้เร็ว
ฉันฟังคำแนะนำของคุณ ทั้งหมดหรือไม่มีเลย
เป็นปริศนาเล็กๆ ที่เหมาะสม

และฉันนับดาวทีละดวง
ฉันรู้ว่าทั้งหมดนั้น
เป็นดอกไม้ที่เติบโตในท้องฟ้าสำหรับคุณ
และคุณก็ขึ้นไปสู่ที่สูง
ฉันอยู่ในความมืด
แต่ฉันไม่รู้สึกกลัว มันต้องเป็นอย่างนั้น
ฉันนับดาวทีละดวง
ฉันรู้ว่าทั้งหมดนั้น
เป็นดอกไม้ที่เติบโตในท้องฟ้าสำหรับคุณ
และคุณก็ขึ้นไปสู่ที่สูง
ฉันอยู่ในความมืด
แต่ฉันไม่รู้สึกกลัว มันต้องเป็นอย่างนั้น

ฉันนับดาวทีละดวง
ฉันรู้ว่าทั้งหมดนั้น
เป็นดอกไม้ที่เติบโตในท้องฟ้าสำหรับคุณ
และคุณก็ขึ้นไปสู่ที่สูง
ฉันอยู่ในความมืด
แต่ฉันไม่รู้สึกกลัว มันต้องเป็นอย่างนั้น
ฉันนับดาวทีละดวง
ฉันรู้ว่าทั้งหมดนั้น
เป็นดอกไม้ที่เติบโตในท้องฟ้าสำหรับคุณ
และคุณก็ขึ้นไปสู่ที่สูง
ฉันอยู่ในความมืด
แต่ฉันไม่รู้สึกกลัว มันต้องเป็นอย่างนั้น

มันต้องเป็นอย่างนั้น

VIEW ORIGINAL LYRICS