คุณรู้จักฉันไหม?
รู้จักฉันจริงๆ ไหม?
คุณมีความคิดเห็น
เกี่ยวกับความคิดเห็นของฉัน
เกี่ยวกับดนตรีของฉัน
เกี่ยวกับเสื้อผ้าของฉัน
เกี่ยวกับร่างกายของฉัน
บางคนเกลียดสิ่งที่ฉันใส่
บางคนชื่นชมมัน
บางคนใช้มันเพื่อทำให้คนอื่นอับอาย
บางคนใช้มันเพื่อทำให้ฉันอับอาย
แต่ฉันรู้สึกว่าคุณกำลังมอง
ตลอดเวลา
และไม่มีอะไรที่ฉันทำที่ไม่ถูกเห็น
ดังนั้นในขณะที่ฉันรู้สึกถึงสายตาของคุณ
ความไม่พอใจของคุณ
หรือการถอนหายใจของคุณ
ถ้าฉันใช้ชีวิตตามนั้น
ฉันจะไม่สามารถเคลื่อนไหวได้เลย
คุณอยากให้ฉันเล็กลง อ่อนแอลง นุ่มนวลขึ้น สูงขึ้นไหม?
คุณอยากให้ฉันเงียบไหม?
ไหล่ของฉันยั่วยุคุณไหม? หน้าอกของฉันล่ะ?
ฉันคือท้องของฉันไหม? สะโพกของฉันล่ะ?
ร่างกายที่ฉันเกิดมา
มันไม่ใช่สิ่งที่คุณต้องการหรือ?
ถ้าฉันใส่สิ่งที่สบาย
ฉันไม่ใช่ผู้หญิง
ถ้าฉันถอดชั้นออก
ฉันเป็นผู้หญิงที่ไม่ดี
แม้ว่าคุณไม่เคยเห็นร่างกายของฉัน
คุณยังคงตัดสินมัน
และตัดสินฉันเพราะมัน
ทำไม?
เราสร้างสมมติฐานเกี่ยวกับผู้คนตามขนาดของพวกเขา
เราตัดสินใจว่าพวกเขาเป็นใคร
เราตัดสินใจว่าพวกเขามีค่าแค่ไหน
ถ้าฉันใส่มากขึ้น ถ้าฉันใส่น้อยลง
ใครตัดสินว่านั่นทำให้ฉันเป็นอะไร หมายความว่าอย่างไร?
คุณค่าของฉันขึ้นอยู่กับการรับรู้ของคุณเท่านั้นหรือ?
หรือความคิดเห็นของคุณเกี่ยวกับฉันไม่ใช่ความรับผิดชอบของฉัน?

VIEW ORIGINAL LYRICS