อาลีปิดประตู, หลังพิงกำแพง
หลายปีที่ฉันค้นหาสิ่งที่ถูกต้อง
ฉันรับรองกับเธอเหมือนกับว่าฉันเป็นกระดาษเปเปอร์มาเช่
เขียนในควัน, ท่ามกลางปริศนา, ทำลายมันทั้งหมด
ไม่มีใครเหลืออยู่และจากนั้นก็มีการสนทนา, ฉันรู้สึกผิด
ถ้าฉันใช้ชีวิตแบบทันที, สั่นสะเทือน, ค่ามันเท่าไหร่?
ในดวงตาของเธอ, หนึ่งนาทีที่ยิ่งใหญ่ก็สั้น
ขณะที่ฉันรู้สึกดีขึ้น, ฉันสงสัยว่าเธอสบายดีไหม
เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย
ดอกกุหลาบและปืน, ถ้าฉันเจอ, ตรงไปที่หน้าอก, และกด
ยิงดอกไม้, ที่จากนั้นเล็ง, มันพลาดไป
เขียนคำว่า "ตื่นตระหนก" ในทุกสี
ที่เราผสมกันอย่างยากลำบาก
ฉันเชื่อ, ร้อยสิ่งที่ฉันมีในรายการ, เติบโตขึ้นเมื่อฉันล้ม

ฉันคิดว่ามันมีค่ามากกว่า
ใช่, ธนบัตร, ความต้องการ, สัญญาที่ตอนนี้กลายเป็นควัน
เหมือนชิงช้า, แล้วถูกจับ, นอนในความว่างเปล่า, ฉันตกลงไป
เราจุดไฟบนที่เขี่ยบุหรี่เมื่อเธอขอมากขึ้น, แล้วเธอก็ทำเช่นกัน

ฝนไม่ตกอีกแล้ว
เมื่อเธออยู่กับฉัน, ที่นี่
ฝนไม่ตกอีกแล้ว
เมื่อเธออยู่กับฉัน, ที่นี่

ฉันจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าดวงอาทิตย์เป็นอย่างไรเมื่อเธอถ่ายรูปและปิด, โอ้
และฉันกัดริมฝีปากเสมอหลังจากพูดความคิดโง่ๆ
เธอปิดประตูใส่หน้าฉันเหมือนไม่มีอะไร, สร้างลมที่หนาวที่สุดตลอดกาล
ขณะที่สิ่งที่เคยเป็นท้องฟ้าตอนนี้กลายเป็นฝนและในฐานะฝนมันตกลงมา
เธอบอกว่า, เราเป็นสองคน, แต่ฉันตัดสินใจเสมอ
แต่ละคนเดินในทางของตัวเอง, แต่ฉันหันกลับเสมอ
และฉันไม่ได้ยินเสียงของพายุนี้อีกต่อไป
เมื่อเธออยู่กับฉันที่นี่

ฝนไม่ตกอีกแล้ว
เมื่อเธออยู่กับฉัน, ที่นี่
ฝนไม่ตกอีกแล้ว
เมื่อเธออยู่กับฉัน, ที่นี่

แล้วบอกฉันสิเมื่อไหร่ที่ข้างนอกจะสงบขึ้น
ช่องว่างนับพันระหว่างฉันกับเธอ
ฉันมักจะสงสัยและมากเกินไปในสิ่งที่ฉันเชื่อ
ถ้าฉันล้มฉันจะเปราะบาง
มันมีค่าเท่าไหร่ที่จะบอกเธอสิ่งที่ฉันไม่เคยบอก, อยู่
แล้วฉันก็เลื่อนเสมอเมื่อทุกอย่างเป็นศูนย์
ขณะที่ฉันคิดว่า

ฝนไม่ตกอีกแล้ว
เมื่อเธออยู่กับฉัน, ที่นี่
ฝนไม่ตกอีกแล้ว
เมื่อเธออยู่กับฉัน, ที่นี่

ฝนไม่ตกอีกแล้ว
เมื่อเธออยู่กับฉัน, ที่นี่

VIEW ORIGINAL LYRICS