ผิวไวนิลของฉันให้การปกป้อง
มันยึดกระดูกพลาสติกของฉันให้อยู่ในที่
ดวงตาปุ่มกดสะท้อนภาพ
ทุกอย่างดูเหมือนจะเป็นไปตามที่ควร
แต่ไม่มีใครอยู่บ้าน

ลมพัดให้ต้นไม้ที่ทาสีแกว่งไกว
นกสีเหลืองของเล่นบนหลังคาร้องเพลง
ร่วมกับเสียงหึ่งๆ ของผึ้ง
ละลายในแสง LED จากดวงอาทิตย์
จากท้องฟ้าที่ถูกถือด้วยเชือก
ในขณะที่ความเบื่อหน่ายฉีกฉันออกเป็นชิ้นๆ

ตอนนี้ฉันรู้ว่านี่อาจฟังดูบ้า
แต่ฉันได้กลิ่นดอกเดซี่พลาสติก
และดูเหมือนว่าเราพบตัวเอง
ใน (นรก)

หัวกลมที่เต็มไปด้วยความว่างเปล่า
หูที่ทำจากขี้ผึ้ง ไม่เหมาะที่จะได้ยิน
วันแล้ววันเล่า ทุกอย่างเล่นซ้ำ
วงจรที่อุทิศ
ปีแล้วปีเล่า

โปรดเข้าร่วม
พลเมืองตัวอย่างทุกคน
ตอบรับถ้าเรานับคุณเข้า
ว่างเปล่าในขณะที่เราเล่นแกล้งทำ
ส่งความคิดของเราไปกับคุณและครอบครัวของคุณ
และในกรณีที่ฉันไม่ได้เจอคุณอีก
สวัสดีตอนบ่าย สวัสดีตอนเย็น และราตรีสวัสดิ์

ตอนนี้ฉันรู้ว่านี่อาจฟังดูบ้า
แต่ฉันได้กลิ่นดอกเดซี่พลาสติก
และดูเหมือนว่าเราพบตัวเอง
ใน (นรก)

ใช้ชีวิตในพอร์ซเลน
และฉลาดพอที่จะไม่รู้อะไรเลย
ดึงเชือกของฉันและทำให้ฉันร้องไห้
โฆษณา ข้อความศีลธรรม
ความเหมือนของการเลือกเมื่อไม่มีทางเลือกเลย
สินค้าหมด สุดท้ายใกล้เข้ามา

เผา
ร่างกายเผา
เผา

ตอนนี้ฉันรู้ว่านี่อาจฟังดูบ้า
แต่ฉันได้กลิ่นดอกเดซี่พลาสติก
และดูเหมือนว่าเราพบตัวเอง
ในนรก

VIEW ORIGINAL LYRICS