ฉันไม่รู้ว่าทำไม, ฉันไม่รู้ว่าทำไม
ฉันกำลังคิด, บางที, ฉันอาจจะถูกสาปทางอารมณ์
และฉันออกจากงานปาร์ตี้ก่อนที่ฉันจะรู้สึกเจ็บ
ฉันเคยคิดว่าฉันเป็นคนชอบเข้าสังคม
ฉันเดาว่าไม่ใช่, ฉันเดาว่าไม่ใช่
ฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงรู้สึกเศร้า
และสิ่งเล็กๆ น้อยๆ มักจะทำให้ฉันหลุดจากขอบ
ตอนนี้ฉันกำลังตื่นตระหนก, บางที, นั่นอาจจะอยู่ในหัวของฉัน
สงสัยว่าฉันจะเป็นแบบนี้จนกว่าฉันจะตายไหม
ฉันหวังว่าไม่, หวังว่าไม่

ฉันไม่สามารถกับตัวเองได้
หวังว่าฉันจะรู้วิธีปล่อยวาง

ฉันเกลียดที่ฉันอ่อนไหวตลอดเวลา
ฉันไม่สามารถพูดสิ่งที่อยู่ในใจได้
แม้ว่าฉันจะพยายามเสมอ
ฉันแค่อยากจะร้องไห้
ฉันอ่อนไหวตลอดเวลา
ความรู้สึกทำให้ฉันตื่นตอนกลางคืน
สงสัยว่ามันจะเป็นอย่างไร
ที่จะไม่อ่อนไหวมากขนาดนี้

ฉันไม่รู้ว่าจะเป็นปกติได้อย่างไร
ทุกคนใช้ชีวิตของพวกเขาได้อย่างง่ายดาย
เพราะทุกคนดูเหมือนจะแข็งแกร่งกว่าที่ฉันจะเป็นได้
แต่ฉันจะต้องการสิ่งที่ไม่เหมาะกับฉันเสมอ
และนั่นแย่มาก

ฉันเกลียดที่ฉันอ่อนไหวตลอดเวลา
ฉันไม่สามารถพูดสิ่งที่อยู่ในใจได้
แม้ว่าฉันจะพยายามเสมอ
ฉันแค่อยากจะร้องไห้
ฉันอ่อนไหวตลอดเวลา
ความรู้สึกทำให้ฉันตื่นตอนกลางคืน
สงสัยว่ามันจะเป็นอย่างไร
ที่จะไม่อ่อนไหวมากขนาดนี้
ที่จะไม่อ่อนไหวมากขนาดนี้

ฉันไม่สามารถ (ฉันไม่สามารถ) กับตัวเอง (ตัวเอง) ได้
หวังว่าฉันจะรู้วิธีปล่อยวาง

ฉันเกลียดที่ฉันอ่อนไหวตลอดเวลา
ฉันไม่สามารถพูดสิ่งที่อยู่ในใจได้
แม้ว่าฉันจะพยายามเสมอ
ฉันแค่อยากจะร้องไห้
ฉันอ่อนไหวตลอดเวลา
ความรู้สึกทำให้ฉันตื่นตอนกลางคืน
สงสัยว่ามันจะเป็นอย่างไร
ที่จะไม่อ่อนไหวมากขนาดนี้
ที่จะไม่อ่อนไหวมากขนาดนี้
ที่จะไม่อ่อนไหวมากขนาดนี้
(ที่จะไม่อ่อนไหวมากขนาดนี้)

VIEW ORIGINAL LYRICS