เธอเลิกเรียนเพราะเธอไม่ต้องการเกรด
สีที่เธอทำผมไม่เคยจางหาย
ฉันแต่งตัวอย่างดีเมื่อฉันออกไป แต่เธอแต่งตัวอย่างง่าย
เธออายุ 17 ฉันบอกเธอว่าฉันอายุ 20
ฉันไม่สามารถพาเธอออกไปเพราะแม่ไม่มีเงิน
เรื่องแบบนี้ทำให้ฉันปรารถนาว่าฉันสามารถเปลี่ยนแปลงได้อย่างไรสักอย่าง
นั่งอยู่ที่บ้าน มันชัดเจน

เธออยู่ห่างไกลจนฉันหายาก
เพราะเธอทำให้ฉันรู้สึก รู้สึก
ว่าฉันพยายาม พยายาม พยายามเกินไป
เพราะฉันไม่ได้เป็นตัวของฉันเอง และมันทำให้ฉันเศร้า
เธอทำให้ฉันคิด คิด
ว่าฉันพยายาม พยายาม พยายามเกินไปอีกครั้ง
เพราะฉันพยายามเกินไปอีกครั้ง

เธอมีรอยสักดอกกุหลาบ แต่เธอคอยปิดมัน
ฉันเล่นกีตาร์ แต่เธอชอบนักเล่นกลอง
เธอเคยเห็นหน้าฉันรอบ ๆ แต่เธอยังไม่รู้ชื่อฉัน
ฉันเจาะริมฝีปากเพื่อให้เธอคิดว่าฉันเท่
ฉันฉีกกางเกงของฉันและเลิกเรียน
ฉันตามเธอไปทั่วเมือง แต่เธอคิดว่าฉันเป็นคนแปลกตอนนี้
นั่งอยู่ที่บ้าน มันชัดเจน

เธออยู่ห่างไกลจนฉันหายาก
เพราะเธอทำให้ฉันรู้สึก รู้สึก
ว่าฉันพยายาม พยายาม พยายามเกินไป
เพราะฉันไม่ได้เป็นตัวของฉันเอง และมันทำให้ฉันเศร้า
เธอทำให้ฉันคิด คิด
ว่าฉันพยายาม พยายาม พยายามเกินไปอีกครั้ง

แต่ตอนนี้ ใครรู้?
เธออยู่ในฝูงชนของการแสดงของฉัน
ไม่มีอะไรจะเสีย
เธอยืนอยู่ที่แถวหน้าสุด
มุมมองที่สมบูรณ์แบบ
เธอมาคนเดียวด้วยตัวเอง
และมีสิ่งที่คุณควรรู้

คุณอยู่ห่างไกลจนฉันหายาก
เพราะคุณทำให้ฉันรู้สึก คุณทำให้ฉันรู้สึก
ใช่ เธอทำให้ฉันรู้สึก เธอทำให้ฉันรู้สึก
มันชัดเจน

เธออยู่ห่างไกลจนฉันหายาก
เพราะเธอทำให้ฉันรู้สึก รู้สึก
ว่าฉันพยายาม พยายาม พยายามเกินไป
เพราะฉันไม่ได้เป็นตัวของฉันเอง และมันทำให้ฉันเศร้า
เธอทำให้ฉันคิด คิด
ว่าฉันพยายาม พยายาม พยายามเกินไปอีกครั้ง
(และอีกครั้ง และอีกครั้ง และอีกครั้ง และอีกครั้ง)
เพราะฉันพยายามเกินไปอีกครั้ง
(และอีกครั้ง และอีกครั้ง และอีกครั้ง และอีกครั้ง)
เพราะฉันพยายามเกินไปอีกครั้ง

VIEW ORIGINAL LYRICS