Myślałem że to będzie wielki bal
Już kalendarz czas mi skradł
Ty włożyłaś suknię białą
Ja garnitur i się stało
I się stało to co miało się stać

Tam gości nas wita wielki tłum
I podają nam chleb i sól
Sto lat życia nam winszują
I za zdrowie nasze piją
I się bawią i się bawią całą noc

Ten chleb jest twój i mój
Na całe życie już
Będziemy dzielić się nim
Bo cóż nasz los tak bardzo chciał

Ten chleb jest twój i mój
Na całe życie już
Będziemy dzielić się nim
Bo cóż nasz los tak bardzo chciał

Witamy was chlebem i solą
I dajemy go wam na nową drogę życia
Nieście go z czcią szacunkiem
I nigdy nigdy go wam nie zabrakło

Ten chleb jest twój i mój
Na całe życie już
Będziemy dzielić się nim
Bo cóż nasz los tak bardzo chciał

Ten chleb jest twój i mój
Na całe życie już
Będziemy dzielić się nim
Bo cóż nasz los tak bardzo chciał

Od tej pory już minął prawie rok
Wciąż kłopotów przybywa i trosk
Lecz ten chleb i sól nas trzyma
I ten dzień nam przypomina
Który wspólnie uwiliśmy tak

Ten chleb jest twój i mój
Na całe życie już
Będziemy dzielić się nim
Bo cóż nasz los tak bardzo chciał

Ten chleb jest twój i mój
Na całe życie już
Będziemy dzielić się nim
Bo cóż nasz los tak bardzo chciał