Epleslang - Aktivitet ungdommen dreiv med før i tida. Dei stelte eple frå haga i nabolaget. Da blir gjenna sagt om aktiviteten at den var dreven fram av jakten på spenning, ikkje fordi eplena smakte spesielt godt.

Du må sjølv kunna sjå uten sjølv å bli sett,
bevega deg lydlaust, ledig og lett.
Gå i ett med terrenget som ein god kamelon,
høyra og sjå som ein dreven spion.
Om Bertelsen kjem, må du legga på sprang.
Da var haust, da va kveld, da var mørkt, da var epleslang.

Berteln var først øve da tran-malta gjerdet.
Halvstein sto vakt om da vart fare på ferde.
Kjente kor hjerta da banka og slo,
men da va alt for seint å trekka seg no.
Vi stilte klokkena te kvart øve ti.
Vi visste ikkje koffør, men da gjorde no vi.

Vi er gjengen frå Rothålå ute på slang,
lommelyktmørkt etter solnedgang.
Da var sure eple og knytingafest,
men Bertelsen sine var best.
Da var fem om dagen og magasjau,
når Bertelsen kom var vi øve hammar og haug.
Da var sure eple og knytingafest,
men Bertelsen sine var best.
Bertelsen sine var best i test.

Huset te Bertelsen virka tomt og forlatt.
Sikte var god, da var fullmånenatt.
Da låg ei magisk spenning i lufte no.
Så stilt at ein kunne høyra at hjertena slo.
So lyn frå klar himmel stod Bertelsen dar.
Ken var da so sa at han var på basar?

Belberten prøvde å lura seg vekk.
Skyldte på ein gryande lyskestrekk.
Den so vart tatt måtte holda heilt tett.
For Ruballen var ikkje da so veldig lett.
Når Bertelsen kom stod han heilt stiv av skrekk,
og i strekkbukså vart da ein stor og våt flekk.

Gløymt var alle planar og all verdens taktikk.
Flukt gjøno hagen i vill panikk.
Halvstein reiv sund bukså, då han flaug øve gjerdet.
Kveitebollen stod dar med henda i vèret.
Stilken han stakk, og vart ikkje tatt.
Han gøymde seg so godt at dei fant han aldri att.