رو صورتت میزاری نقاب
سلاخی بام نیاز نی گلاک
با موزیکام‌میسازی یه تاگ
با موزیکام ایران میشه لاک
منم مثل تو عاشق تو پاک
منم‌مثل تو اومدم از پارک
ثروتو‌ نمیبری زیر خاک
پس بیا بسازیم یه روح پاک
منم مثل تو عاشق دراگ
منم‌مثل تو عاشق بِلاد
معروفم حتی خارج تهران
بِچا آویزون جای کِروات
ستاره ها میدرخشیدن
انتقام خوبه یا بخشیدن
وحشیو نمیشه اهلی کرد
راست میگفت اونی که مست میکرد
داش منم‌مثل تو پره شاتم
عکاسا بقلم پره شاتم
همه تا میبینن مود‌ِ کارم
سریعا جمع میشن دور آدم
آخرش میمونن کیا برام
آخرش میمونن چیا برام
یاد دبستانِ ویناک الان
سال ۸۸ نیاوران
سال ۸۹ سه راه یاسر
سن بلوغ نبود صدا وازح
شروع شدن همه شعرا تازه
۹۵ باهام ۳ تا خائن
نخواستم دیگه بده اونو
کَش نبود زیر چمدونو
نداشتم دیگه ده ملیونو
پول نبود فروختم BMW مو
پول نبود نفروختم رفیقامو
حالم بده سرکشیدم یه لیوانو
دیگه نمیخوام بزنم سِجی خامو
با گوچی طاق نزدم زِد ایکسامو
برام گنگ نشو چون ویناک سرحاله
سره کارت هم میزارم سره کارت
شبا تو‌خیابون میشم پنج ستاره
توش میمونم تهران شهره ماعه
گل میزنم از گلخونه میام
وقتی آس دارم دولو نمیخوام
سیس لاتیه پروعه زیاد
فناش بیشتر از کونگ‌فوِ ویناک
تهران با ما شده رنگی تر
تو‌رگی دارم تا خود کهریزک
تکسام شده پره معصیت
دوخی کَش دارم قدِ کل سهمیت
بارون حال میده با وینستون
رو فِیست آروم کانسیلرا خیس شد
انقدر داد زدم شده دیستورت
جدیدا ندارم فاز تراپیستو
ولی دیگه نیستو
روزا میره سریع
حال و هوام دلم الان طوفانیه شدید
یه زره بارو‌میزارم تو‌ماشین علی
سگ پلیس میاد با یه بویایی قوی
قصه طولانیه ولی
خاکه پولا زیر زمین
حاجی تو بازی بهتریم
نگا تو لابیِ منی
موزیکامون‌میاد توی گوشا میره ولی
نمیکنم داشی واسه پول هیله گری
دیگه زدم زیرِ بانگ
میزنم زیر تواگه نزنی به چاک
یه روز ننویسم دارم نسخی کار
برو کنار چاقی اگه بلدی بساز
توام فاز طلا داری ولی بدلیه داش
تریپ خطریه داش
ویناک عصبیه داش
آمونیاکو میریزم هنو نپذیره داش
قوی شدم الان توام فَنَمی بجاش
همه لاشی ان پَ توی قرنطینه باش
به تون رپم میده فاز
فامیلی باهامه
نگا بقلیم ِ کاز
عسلیِ بلانت فقط زدم وید ناب
به این آدم فروشا ندارم از قدیم تِراست
شدم لعنتی یه باس
تهران