Spotkajmy się znów po drugiej stronie
Nie mogę znieść myśli że to już koniec

Siedziała na podłodze, oglądając fotografie
W mieszkaniu w którym kiedyś
Mieszkała z chłopakiem
Wracały emocje i wspomnienia
Przychodziło niebo i odpływała ziemia

Pytała „Co mam zrobić co pomoże mi
Ja nie mogę dłużej w takiej samotności żyć
Mija tyle dni wokół puste ściany
Dlaczego musiał odejść ktoś tak kochany"

Jego duch stał obok, patrzył na jej łzy
Dotykał policzka lecz nie czuła nic

Wróciłem do Ciebie stoję tu jak dawniej
Chciałbym Cię przytulić kocham Ciebie Skarbie
Śmierć zabrała mnie lecz moja dusza pozostała
Obiecałem Ci że nigdy nie zostaniesz sama
A to uczucie było zawsze silniejsze od śmierci
Nikt nie rozerwie tej więzi

Spotkajmy się znów po drugiej stronie
Nie mogę znieść myśli że to już koniec

Ona wzięła Jego zdjęcie w dłonie
Całowała je on stał koło niej
Wolnym gestem odwróciła je
I zaczęła po nim pisać ocierając łzę

Wiem że to miało być inaczej
Wiem że niczego nie naprawię płaczem
Tak bardzo pragnę z Tobą być
Kiedy nie ma Ciebie ja już nie mam nic

Wyciągnęła nagle kilkanaście tabletek
Chciał ją powstrzymać, lecz był tylko echem
Krzyczał lecz jego krzyk był nierealny
Próbował złapać ją lecz był bezradny
Jej delikatne ciało osuwało się na ziemię
Jej oczy gasły a on tulił ją do siebie
Zrobiła to by być z ukochanym
By spotkać go w nieznanym

Spotkajmy się znów po drugiej stronie
Nie mogę znieść myśli że to już koniec