Villemann gjekk seg te storan å,
Hei fagraste lindelauvi alle
Der han ville gullharpa slå
For de runerne de lyster han å vinne

Villemann gjenge for straumen å stå,
Mesterleg kunne han gullharpa slå.

Han leika med lente, han leika med gny,
Han leika Magnhild av nykkens arm.

Då slo han si harpe til bonns i sin harm,
Og utvinner krafti av trollenes arm.