Στο χαρτί μου γράφω πίκρα είναι τόσα τα ξενύχτια
Που δεν ήξερα τι ήπια και τι ήθελα να πω
Κάθε αστέρι που πέφτει σαν λεπίδα ανοίγει μια πληγή στον ουρανό
Ποια ευχή μου λες και ποια ελπίδα
Πάνω στον δρόμο νερά
Τα φώτα τα χρωματίζουν ίδιο μέρος έξι χρόνια μετά
Όπως πρώτα κρύβω μέσα στο μυαλό πολλά
Γι' αυτό στον κρύο αέρα απόψε γράφω στίχους με τα χνώτα
Αν η πόλη είναι τα βράδια σινεμά δεν παίζει τίποτα απόψε και δεν πάω πουθενά
Δε χρειάζεται να γράψω καν τη λέξη μοναξιά κι αν το έκανα δεν ήσουνα κοντά για να σε νοιάξει
Δεν έχω αλλάξει η φάτσα μου λιγάκι έχει χαλάσει όλα ήταν πιο όμορφα στα δεκάξι
Μα λέω εντάξει πήγαμε δυο βήματα μπροστά χωρίς καν μπροστά να έχουμε κοιτάξει
Κι είναι απίστευτο αν πιάσεις έστω τα μισά απ' όσα γράφω ίσως τον κόσμο δεις αλλιώς
Κι αν ο κόσμος που θα δεις σου ταιριάζει παραπάνω να χαμογελάσεις που είσαι τόσο διαφορετικός
Για ποιο σημείο τρωτό μου θες να ντραπώ
Έχω γράψει όσα ζω στα μουσικά μου ημερολόγια
Ίσως εγώ δε μεγαλώσω ίσως να μείνω παιδί
Για μια ζωή γιατί παιδί νιώθω όσο γράφω αυτά τα λόγια

Κι όταν χάνομαι στο χθες μου μη με ψάχνεις στο αύριο
Δε με βρίσκεις έξω απόψε με βρίσκεις στο παλιό μου τετράδιο
Το 'χα φυλάξει το 'χα πετάξει δεν ήθελα να δουν τι είχα γράψει
Μα ακόμα και τώρα το ανοίγω κρυφά κάποια βράδια που δε νιώθω εντάξει

Κι αν έχω εκεί χωρέσει τόσες εικόνες
Είναι γιατί εκεί μέσα έχω περάσει τόσους χειμώνες
Είναι τα βράδια που φοβάμαι να μιλήσω για το αυριο
Που με βρίσκουν θαμμενο μες στο παλιό μου τετράδιο
Είσαι κι εσύ εκεί κι ας με έχεις ξεχάσει
Είν' η φωνή μου μονάχα λίγα λεπτά πριν να σπάσει
Ένα στιχάκι που παλιά είχα γράψει μου λέει
Μη σταματήσεις ν' αγαπάς ποτέ όπως αγαπούσες στα δεκάξι
Οι φίλοι μου αλλάξανε οι φίλοι μου ξεχάσανε
Μεγάλωσαν βλέπεις και τη ζωή τους φτιάξανε
Οι φίλοι μου χαράματα κοιμούνται και δεν ξέρω
Αν την εποχή που ήμασταν φίλοι τη θυμούνται
Εγώ απ' την άλλη είμαι ακόμα παιδί
Κι απ' τη σκηνή οι προβολείς που πέφτουν πάνω στα μάτια μου
Μου θυμίζουν τα φώτα στην πλατεία τα βράδια που
Σκάλιζα στο παγκάκι στίχους χωρίς μουσική
Θα 'μαι δεκάξι για πάντα
Θα τραγουδάω όσο πιο δυνατά μπορώ την ίδια φάλτσα γαμημένη μπαλάντα
Είναι για πάντα
Βράδια σαν κι αυτά σαν τα όνειρα που κάναμε παλιά να το θυμάσαι είναι για πάντα

Κι όταν χάνομαι στο χθες μου μη με ψάχνεις στο αύριο
Δε με βρίσκεις έξω απόψε με βρίσκεις στο παλιό μου τετράδιο
Το 'χα φυλάξει το 'χα πετάξει δεν ήθελα να δουν τι είχα γράψει
Μα ακόμα και τώρα το ανοίγω κρυφά κάποια βράδια που δε νιώθω εντάξει

Θα 'μαι δεκάξι για πάντα
Θα 'μαι δεκάξι για πάντα
Θα 'μαι δεκάξι για πάντα
Θα 'μαι δεκάξι για πάντα (Cool Kids Never Die)
Θα 'μαι δεκάξι για πάντα (Cool Kids Never Die)
Θα 'μαι δεκάξι για πάντα (Cool Kids Never Die)