Ja nie widziałem takiego spojrzenia zielonego
Nie dotykałem takiego blasku złotopszennego
Od Pragi Północ aż do Mińska
Takiej drugiej nie ma Zielińska

Zasnął Poniatowski Józef
Zasnął już Sobieski Jan
A ja błąkam się i smucę i nudzę
Bo ja z tobą kłopot mam

Ma każdy pomnik imię swoje
I każdy człowiek każdy szczeniak
I tylko Ty kochanie moje wciąż
Nie masz i nie masz imienia

Wyprzystojniałem przez ciebie i chodzę do fryzjera
I nawet znam się od wczoraj na światowych manierach
Tęsknota z oczu łzy wyciska
Powiedz gdzie Ty jesteś Zielińska

Drzemie już zmęczona Nike
I Syrenka dawno śpi
A ja błąkam się z rozwianym szalikiem
I ze swoim losem złym

Ma każdy pomnik imię swoje
I każdy człowiek każdy szczeniak
I tylko Ty kochanie moje wciąż
Nie masz i nie masz imienia

Nie żądam wiele od losu dobrego ani złego
O szklanej górze nie marzę darmo nie chcę niczego
Tylko przybądź bądź blisko
Moja ukochana Zielińsko

Moja ukochana półanonimowa Zielińsko
Jasna i zbożowa Zielińsko