Ona była wesoła jak piosnka
Urok miała świeżego pierwiosnka
Była zwinna i inna co dnia
Że się każdy oglądał gdy szła
On był smukły i zgrabny jak tancerz
Oczy miał takie jakie mieć sam chcesz
Gdy pewnego spotkali się dnia cóż
Zakochali się w sobie raz dwa

Oto romanca jakich sto
Każdy wesoło nuci ją
Jest w niej blask nieba błękit snów
Kilka najprostszych w świecie słów
Jest i poezji nikły ślad
Uśmiech wpleciony w walca takt
Coś z katarynki z valse musette
Refren co się przyczepia wnet
No i dwa młode serca są
Bo to romanca jakich sto

Nie pytali nikogo co dalej
Lecz po prostu się młodzi pobrali
Zamieszkali w mansardzie bo gdzież
Miała trzy kroki wzdłuż a dwa wszerz
Życie biegło w wesołej harmonii
Mieli dzieci tak śliczne jak oni
Ale mało kto słyszał co o nich tak
Bo szczęście jest ciche jak wiersz

Oto romanca jakich sto
Każdy wesoło nuci ją
Jest w niej blask nieba błękit snów
Kilka najprostszych w świecie słów
Jest i poezji nikły ślad
Uśmiech wpleciony w walca takt
Coś z katarynki z valse musette
Refren co się przyczepia wnet
No i dwa młode serca są
Bo to romanca jakich sto