Di ba't sinabi mo sa akin dati
Na mahirap kumain ng tsokolateng
Natunaw at parang wala nang korte
Kadiri nang kainin mukha ng tae

Ewan ko ba kung bakit
Mahirap ibalik
Sa original na hugis
Pagnalusaw na sa init

Parang tiwala pag nasira na
Mahirap nang ayusin pa
Di kayang ipagdikit ang tiwala pag napunit
Parang nangyari kailan lang

Meron akong nakitang nakatagong regalo
Sa likod ng kotse mo
Hugis puso na kahon at may red na ribbon
Mamahaling tobleron at
Nung aking tingnan para sa yo
Mula kay Christian agad kong binuksan
Tsokolate ang laman

At di ko malaman kung ba't kailangan
Itago sa akin ang katotohanan
Ang dami-dami mo palang tsokolate
Hindi ka man lamang nagsasalita

Ewan ko ba kung bakit
Hindi ko napigilan
Ang regalo mo'y naubos ko nang
Di ko nalalaman
Parang tiwala pag naubos na
Bigla biglaan talaga
Mahirap nang makita
Kapag minsa'y nawala

At kahit na pilitin di mo na mapapalitan
Kahit hanap-hanapin di mo na mababalikan
Kahit sabihin natin na ika'y napagbigyan
Wag na lang

Ewan ko ba kung bakit
Mahirap tanggalin ang tsokolate
Pag natunaw at kumapit na sa ngipin

Parang tiwala pag namantsahan na
Mahirap nang linisin pa di kayang burahin
Kahit na anong gawin
Parang tiwala
Parang tiwala
Parang tiwala