Niebo nie jest limitem jest nim umysł
Cienka nić świadomości tworzy ogromne struktury
Wiara czy to placebo nie potrafię powiedzieć
Może to wszytko iluzja może życie to sen w niebie
Może jesteśmy marzeniami oświeconych istot
A każdy kolejny dzień jest tworzona przez nie fikcją
No i czym jest śmierć może dopiero początkiem
Zaczyna się gdy dusza opuszcza ludzką powłokę
Coś na co czeka równoległy wszechświat
By przemierzyć po raz wtóry dobrze znane miejsca
Szóstym zmysłem trzecim okiem obejrzeć je na nowo
Otrzymać dar poznania by przeistoczyć się duchowo
Mnogość interpretacji tyle teorii
A prawdy nie dowiemy się nigdy w teorii
Lecz zamierzam dalej rozbijać myśli na atomy
Błogosławieni co nie widzieli a wymyślili Demokryt

Śmiało kroczyć gdzie nie dotarł jeszcze nikt
Z wiarą w siebie której nie odbiorą mi
Wciąż odkrywać aż po życia kres
Iść przodu aby spełniać swoje sny

W człowieku drzemie potęga łamie stereotypy
Przecież piramid nie budowali niewolnicy
I nie wiem z czyich ust padły pierwszy raz te słowa
To Bóg stworzył człowieka czy to człowiek stworzył Boga
Choć może jest inaczej to ludzie są Bogami
Psalm 82 werset szósty sprawdźmy
„Ja rzekłem Jesteście bogami i wszyscy synami Najwyższego"
Zresztą i tak nigdy nie poznamy prawdy
Za życia odpowiedzi podadzą nam zmarli
Upaść wstać upaśc wstać cywilizacja
Zmienia sie technologia wszystko inne jest jak mantra
I możesz wmawiać sobie że to jest nowy design
Historia nikogo niczego nie nauczyła

Śmiało kroczyć gdzie nie dotarł jeszcze nikt
Z wiarą w siebie której nie odbiorą mi
Wciąż odkrywać aż po życia kres
Iść przodu aby spełniać swoje sny